چاقی و کمردرد

شیوع چاقی رفته رفته در بسیاری از جوامع انسانی در حال افزایش بوده و این مشکل بتدریج بصورت یک اپیدمی درمیابد. مدرن شدن جوامع بخصوص جوامع شهری تاثیر زیادی بر رفتارهای غذایی ما داشته است. امروزه غذای بیشتری نسبت به روزگارهای پیشین در دسترس مردم قرار گرفته و انواع غذاهای آماده در اکثر فروشگاه ها وجود دارد. مردم بیشتر در بیرون از خانه غذا میخورند و این موجب میشود کنترل کمتری بر محتوا و کیفیت غذای خود داشته باشند.

بچه ها بتدریج چاقتر میشوند. آنها بجای بازی هایی که مستلزم فعالیت بدنی است بیشتر مینشینند و بازی کامپیوتری میکنند. وقتی گرسنه نیستند غذا میخورند و در تلویزیون بطور مرتب تبلیغات مربوط به خوراکی های پر کالری را مشاهده میکنند.

http://www.iranorthoped.ir/iranorthoped_content/media/image/2013/12/4522_orig.jpg


بسیاری میدانند که چاقی ارتباط مستقیمی با بیماری های قلبی، دیابت، افزایش فشار خون و سرطان های دستگاه گوارش دارد ولی در مورد ارتباط چاقی و کمردرد کمتر بحث شده است. امروزه مشخص شده که چاقی میتواند بطور نزدیکی با علائم گودی کمر، بیماری های پوکی استخوان، آرتروز، روماتیسم مفصلی، تنگی کانال نخاعی و اسپوندیلولیستزی ارتباط داشته باشد و این بیماری ها همگی میتوانند موجبکمردرد شوند.

یکی از وظایف ستون مهره انتقال وزن تنه از طریق لگن به اندام تحتانی و سپس زمین است و این طبیعی است که با افزایش وزن تنه نیروهای بزرگتری از این ساختمان عبور کند. این نیروها میتوانند بتدریج سبب اختلال در کارکرد آن و بعد از مدتی بروز آسیب های ماندگار و تخریب در ساختارهای تشکیل دهنده ستون مهره شود.

چاقی و افزایش وزن میتواند با مکانیسم های مختلفی موجب کمردرد شود. مهمترین انها عبارتند از

  • با افزایش وزن میزان زیادی چربی در شکم تجمع پیدا میکند. شکم بزرگ موجب میشود گودی کمر بیشتر شده و لگن به سمت چلو بچرخد. این افزایش تقعر در ستون مهره کمری موجب وارد شدن فشار بیش از حد به دیسک بین مهره ای و مفاصل بین مهره ها میشود.
  • پایین ستون مهره یعنی ناحیه کمر بیشترین تاثیر را از افزایش وزن میپذیرد. وزن زیاد تنه در این محل میتواند موجب فشار بیش ار حد به مهره ها شود. این فشار بتدریج موجب خراب شدن دیسک بین مهره ها میگردد. این آسیب و خرابی در دیسک کمر  کم کم موجب چروکیده شدن و کاهش ارتفاع دیسک کمر شده و در نتیجه مهره ها به هم نزدیک تر میشوند. نزدیکی مهره ها به هم موجب افزایش فشار به مفصل بین مهره ها میشود. به این مفاصل فاست Facet joints میگویند. فشار بیش از حد به مفاصل فاست بتدریج موجب بروز آرتروز و ساییدگی در آنها شده و که نتیجه آنها درد است.
  • در افراد چاق به علت فشارهای زیادی که به مهره ها وارد میشود بافت های اطراف دچار التهاب میشوند. یکی از واکنش های بدن به این التهاب تولید بافت همبندی و استخوان اضافه است. این بافت های اضافی در اطراف نخاع میتوانند فضای کانال نخاعی را کم کرده و در نتیجه موجب بروز بیماری تنگی کانال نخاعی شوند.
  • در افراد چاق احتمال بروز اسپوندیلولیستزی یا سر خوردن مهره ها هم بیشتر میشود.
  • افراد چاق فعالیت های فیزیکی کمتری دارند. این کم تحرکی بتدریج میتواند موجب ضعف عضلات ستون مهره و شکم شود. ضعیف شدن این عضلات از مهمترین علل شناخته شده در بروز کمردرد است

مطالب مرتبط:

 

عوارض عمل جراحی تنگی کانال نخاعی کمری

http://drmoghari.ir/wp-content/uploads/2013/10/%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%DA%A9%D9%85%D8%B1-%D8%AF%D8%B1%D8%AF.jpg

 بیمار بعد از چند روز از بیمارستان مرخص میشود. بیمارانی که برای آنها فقط عمل دکمپرشن انجام شده است معمولاً زودتر از بیمارستان مرخص میشوند. ممکن است پزشک ارتوپد برای شما کمربند طبی ( بریس یا کرست) تجویز کند تا از آن در دوران بعد از جراحی استفاده کنید. پزشک شما را تشویق میکند تا هرچه زودتر راه بروید. ممکن است در این دوران نیاز به فیزیوتراپی داشته باشید.

فیزیوتراپ به شما کمک میکند تا نرمش هایی را نجام دهید که به کمک آنها قابلیت انعطاف ستون مهره را بیشتر کرده و قدرت عضلات اطراف ستون مهره و شکم خود را افزایش دهید. اغلب افراد بعد از چند روز تا چند هفته میتوانند به کار خود اگر پشت میز باشد برگردند ولی توانایی انجام فعالیت های روزمره نیاز به گذشت 3-2 ماه دارد.

 عوارض عمل جراحی تنگی کانال نخاعی کمری:

 مانند هر جراحی دیگر احتمال خونریزی، عفونت، لخته شدن خون در ساق ها، و مشکلات بدنبال بیهوشی وجود دارد. احتمال این عارض کم است. بیماران مسن تر، چاق تر، دیابتیک، آنها که سیگار میکشند و بیمارانی که سابقه بیماری های داخلی دارند بیشتر در معرض خطر عوارض جراحی هستند. بعد از جراحی ممکن است عوارض دیگری هم رخ دهد مثل :

  • پارگی پرده دور نخاع
  • جوش نخوردن مهره ها
  • جابجا شدن پیچ ها و میله ها
  • آسیب عصبی
  • نیاز به جراحی مجدد
  • کم نشدن درد
  • برگشت درد و دیگر علائم


بهترین درمان تنگی کانال نخاعی

نرمش های مربوط به کمردرد

 بعد از اینکه توانایی انجام نرمش های ساده و متوسط را بدست آوردیم میتوانیم بتدریج نرمش های مشکل تر را شروع کنیم.
196 10

 

بالا بردن دست و پا چهارگانه Quadruped arm and leg raise

هر دو زانو و کف هر دو دست خود را روی زمین بگذارید. عضلات شکم خود را سفت کنید تا کمرتان محکم شود سپس یک پا و دست طرف مقابل را از زمین بلند کنید. آنها را 5 ثانیه در همین حال نگه دارید و سپس پایین آورده و برای دست و پای طرف دیگر همین کار را انجام دهید. این کار را برای هر طرف 10 مرتبه انجام دهید.

 

 

 

کشش گلوتئال Gluteal stretch

به پشت بخوابید. زانو هایتان را خم کرده و کف هر دو پا روی زمین باشد. مچ پای راست را روی زانوی چپ بگذارید. با هر دو دست ران چپ را گرفته و به طرف خودتان بکشید. با این کار یک کشش در عضلات باسن و ران احساس میکنید. این وضعیت را 30-15 ثانیه حفظ کنید. برای هر پا این کار را 3 بار انجام دهید.

196 3  196 1
                      کشش کلوتئال                       نرمش کناری

نرمش کناری Side plank

به شانه روی زمین دراز بکشید. آرنج زیرین را روی زمین تکیه دهید به طوری که بازوی شما در حالت کاملاً عمود بر زمین قرار بگیرد. سپس لگن خود را از زمین بلند کنید تا کل بدن شما در حالت مستقیم قرار بگیرد و فقط روی ساعد و لبه خارجی پا تکیه داشته باشید. 15 ثانیه این حالت را حفظ کرده و به آهستگی به سر جای اول برگردید. این کار را برای طرف مقابلتان هم انجام دهید. بعد از چند ماه نرمش کم کم مدت بالا ماندن را به یک دقیقه افزایش دهید.

چرخش در حالت نشسته

روی یک چهارپایه بنشینید. ساق راست خود را روی زانوی چپ بگذارید. ساعد چپ را روی لبه خارجی زانوی راست گذاشته و کمر خود را کاملاً به سمت راست بچرخانید. این کار را به طریق معکوس برای طرف مقابل هم انجام دهید.

196 7 1317
         چرخش در حالت نشسته                          درازکش و نشستن

درازکش و نشستن

به پشت بخوابید. زانو ها را خم کرده یا در حالت مستقیم نگه دارید ( حالت خم کرده راحت تر است). دست ها را به جلو بکشید یا در پشت سر قرار دهید ( به جلو راحت تر است). سپس از حالت درازکش به حالت نشسته درآمده و به آهستگی مجددا به حالت درازکش برگردید.

کمردرد و کمبود ویتامینD

http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQl7dXb5ND5YazmTL5bdTBGz-AEr8IsTFXo9-8lU3k0tq37sdC-

ناشناخته بودن علت اصلی این دردها هم خود مزید بر علت است و آزار آنها را بیشتر می‌کند.

به تازگی مطالعه‌ای انجام شده که رابطه کمبود ویتامین D را با برخی انواع این دردها، مشخص کرده که منشا عضلانی اسکلتی، دارند.

این مطالعه جدید نشان داده که حداقل در زنان مسن، کمردرد می‌تواند ناشی از کمبود این ویتامین باشد.

 افرادی که کم خونی ویتامین D را در گروهی از مردان و زنان با حداقل سن ۶ سال اندازه‌گیری کردند.

اینها افرادی بودند که هر کدام حداقل در یک نقطه از بدن‌شان، دردی با شدت متوسط و بیشتر حس می‌کردند. در ۵۸ درصد زنان مورد مطالعه و در ۲۷ درصد مردان مورد مطالعه، کمبود ویتامین مشاهده شد.

وقتی نتایج در گروه مردان رابطه معنی‌داری بین کمبود ویتامین و درد مزمن یافت نشد، اما مشخص شد کمبود ویتامین باعث ۲ برابر شدن احتمال بروز درد در زنان می‌شود.

 نرمی استخوان ناشی از کمبود ویتامین، احتمالا باعث انعطاف‌پذیری و کشش نامناسب ستون فقرات و در نهایت درد آن می‌شود.

پیش از این نیز البته در مطالعات گوناگون، از رابطه انواع دردهای عضلانی و اسکلتی با کمبود ویتامین D سرنخ‌هایی به دست آمده بود، اما هنوز نتایج قطعی و قابل‌استنادی در این باره به دست نیامده است.

اما این دردها، تنها مواردی از تاثیر کمبود ویتامین D در بروز بیماری‌ها نیستند. کمبود این ویتامین، علاوه بر اخلال در ساختار استخوان‌ها، نشان‌دهنده مشکل جدی‌تری در بدن هم می‌تواند باشد.

چنان‌که از جمع‌بندی برخی مطالعات می‌توان نتیجه گرفت که احتمالا بتوان کمبود ویتامین D را به نوعی شاخص برای وضعیت التهابی بدن تفسیر کرد. این وضعیت، در واقع پاسخ نابجای سیستم ایمنی بدن است که می‌تواند منشا بروز طیف وسیعی از بیماری‌ها باشد.

سرطان‌ها، گروهی از این بیماری‌ها هستند که به ویژه در مورد رابطه سرطان سینه و کمبود ویتامین D مطالعاتی انجام شده و نتایج اولیه‌ای هم به دست آمده است.

بیماری دیگری که رابطه کلی آن با کمبود این ویتامین تا حدی روشن شده، بیماری مولتیپل اسکلروزیس است که البته هنوز به نتیجه قطعی نرسیده است.

 

مطالب مرتبط:

درمان  کمردرد مزمن وحاد

http://images.hamshahrionline.ir/images/position36/2013/1/kamardard.jpg

این ساختمان کلیدی و مهم در بدن، نیروهای زیادی را تحمل می‌کند و از این جهت باید به اندازه کافی پایدار و باثبات باشد و در مقابل، برای انجام حرکات بدن و تنه در جهات مختلف باید دارای انعطاف‌پذیری و تحرک کافی باشد. طبیعی است که تأمین این احتیاجات حین فعالیت‌های مختلف و گاهاً سنگین زندگی و شغلی، وظیفه‌ای حساس و دشوار است که تنها از عهده ساختاری با مهندسی دقیق و بی‌نقص برمی‌آید.

می‌توان انتظار داشت که ستون فقرات درصورتی که تحمل و شرایط کافی برای برآورده شدن نیروهای تحمیلی نداشته باشد یا فشارهای مکرر و غیرمعمول دریافت کند، دچار اختلال و عارضه شود. و این همان شرایطی است که در یک بیمار مبتلا به کمردرد حاد اتفاق می‌افتد.

 باید دانست که به جز درصد کمی از موارد کمردرد که در اثر عواملی مثل عفونت یا بیماری‌های التهابی و احشایی ایجاد می‌شوند، اکثر کمردردها به همین طریق به‌وجود می‌آیند.

 یعنی ضربات، حرکات ناگهانی و شدید تنه، بلند کردن وزنه‌های سنگین یا برداشتن نامناسب اجسام حتی سبک، حفظ وضعیت‌های نادرست بدن به‌مدت طولانی، مثلا نشستن روی صندلی نامناسب همگی می‌توانند زمینه‌ساز شروع کمردرد حاد باشند. واضح است که پیشگیری از وقوع چنین کمردردهایی تنها از طریق رعایت اصول ارگونومی در منزل و محیط‌های کاری امکان‌پذیر است. یعنی باید در انجام فعالیت‌های زندگی و شغلی خود از شیوه‌ها و تکنیک‌های صحیح و مناسب استفاده کنیم تا از ایجاد آسیب‌ها و اختلالات ستون فقرات جلوگیری کنیم.

  • کمردرد مزمن :

گاهی اوقات کمردردمزمن می‌شود و در مواردی بیمار حتی دچار ناتوانی و از کارافتادگی می‌شود. به‌طور کلی به کمردردی که بیش از سه‌‌ماه طول می‌کشد، کمردرد مزمن می‌گویند. علاوه بر مزمن شدن، عود علائم پس از بهبودی موقتی نیز ازجمله مشکلات برخی بیماران مبتلا به کمردرد است. به‌طوری که گاهی بیمار به‌مدت طولانی دوره‌هایی از عود و فروکش چنین دردی را تجربه می‌کند. باید اذعان کرد که بحث کمردرد مزمن یکی از چالش‌های جدی در علم پزشکی محسوب می‌شود و تاکنون مطالعات و تحقیقات متعدد و گسترده‌ای در زمینه علل ایجاد و نحوه درمان آن انجام شده است.

  • چرا کمردرد، مزمن می‌شود؟

اگرچه هنوز به‌طور قطعی مشخص نیست که چه عاملی باعث تبدیل کمردرد حاد به مزمن می‌شود ولی برخی شرایط می‌توانند زمینه مزمن شدن کمردرد را فراهم سازند. امروزه ثابت شده است که اجزا و عناصر مختلف تشکیل‌دهنده ستون فقرات اعم از مفاصل، دیسک، کپسول مفصلی، رباط‌ها و عضلات باید در ارتباط با هم و به‌صورت هماهنگ به‌گونه‌ای عمل کنند که حرکات ستون فقرات، کنترل شده و با ثبات باشد. بخش عمده‌ای از وظیفه حفظ ثبات و پایداری برعهده عضلات تنه است.

 عضلات ثبات‌دهنده‌ای مثل عضله عرضی شکم یا عضله‌ای به نام مولتی‌فیدوس در پشت در حرکات مختلف بدن باید با انقباض خود، نیروی کافی را در زمان مناسب اعمال کنند تا از حرکات اضافی و غیرطبیعی مفاصل ستون فقرات جلوگیری کنند اما اگر این عضلات کارایی لازم را نداشته باشند یا به موقع عمل نکنند، فشاری اضافی به مفاصل، رباط‌ها و سایر قسمت‌ها وارد می‌شود و ممکن است کمردرد ایجاد شود.

 نکته مهمی که وجود دارد این است که در بسیاری از مواقع در اثر ایجاد کمردرد با هر منشأ و علتی، عضلات ثبات‌دهنده کمر مهار یا ضعیف می‌شوند. در نتیجه ستون فقرات بیمار از ثبات و پشتوانه کافی برخوردار نیست و حتی اگرچه ممکن است کمردرد ظاهرا بهبود یابد ولی وقتی این عضلات بدون توجه و درمان لازم همچنان ضعیف و مهار باقی می‌مانند، احتمال عود کمردرد وجود دارد.

به همین دلیل است که ما فیزیوتراپیست‌ها استراحت مطلق و درمان صرفا علامتی را برای کمردرد حاد جایز و مفید نمی‌دانیم و معتقدیم که اگرچه بیمار در مرحله حاد کمردرد باید از شدت فعالیت‌های سنگین خود بکاهد و از درمان‌های ضد‌درد و ضد‌التهاب استفاده کند ولی در کنار آنها فیزیوتراپی، تقویت و بازآموزی عضلات تنه و ستون فقرات با ورزش‌های مناسب را باید جزو برنامه درمانی قرار دهد.

 به‌عبارت دیگر باید به وسیله تمرینات خاص، وظیفه عضلات را به آنها یادآوری کرد تا ضمن بهبود علائم، با حفظ پایداری ستون فقرات از مزمن شدن و عود کمردرد جلوگیری شود.

  • نقش عوامل روانی در کمر درد مزمن :

در ارتباط با کمردرد مزمن، برخی جنبه‌های روانی مرتبط با درد، مثل ترس و اضطراب هم دخالت دارد. برخی بیماران بعد از ابتلا به کمردرد، به دلایل مختلف مثل ویژگی‌های شخصیتی، تجربیات قبلی خود از کمر درد یا دریافت اطلاعات بعضا نادرست در مورد کمردرد، این عارضه را فاجعه تلقی می‌کنند و از چنین دردی می‌ترسند. به‌دلیل این ترس از انجام برخی فعالیت‌های روزمره زندگی اجتناب می‌کنند و همین امر می‌تواند عواقبی مثل ناتوانی، افت عملکردهای طبیعی و افسردگی را به‌دنبال داشته باشد. این شرایط هم به نوبه‌خود باعث تشدید یا عود علائم می‌شوند. بنابراین در قالب درمان‌های شناختی- رفتاری به بیمار توصیه می‌شود که افکار و برداشت‌های نادرست خود از درد را تصحیح کند و تدریجا با فعالیت‌های روزمره مواجه شود البته بخشی از ترس و اضطراب بعد از ایجاد کمردرد حاد، طبیعی است و باعث افزایش توجه فرد به آسیب، جلوگیری از صدمه بیشتر و کمک به ترمیم می‌شود اما تداوم رفتارهای اجتناب از فعالیت و توجه بیش از حد به درد باعث اختلال در کارها و عملکردهای طبیعی بیمار می‌شود و اثرات و عواقب زیان‌باری در پی خواهد داشت.

به‌طور کلی می‌توان گفت که درمان‌های غیراصولی و نادرست کمردرد و داشتن اضطراب و ترس زیاد از درد، از دلایل مزمن شدن کمردرد هستند و برعکس، با استفاده از فیزیوتراپی، ورزش درمانی مناسب و دوری از استرس و ترس می‌توان از ایجاد بسیاری از کمردردهای مزمن ناتوان‌کننده پیشگیری کرد.

مطالب مرتبط:

ورزش درمانی برای کمر درد و سیاتیک


  • ورزش درمانی

    برای کمر درد و سیاتیک

این تمرینات که برای درمان کمر درد و سیاتیک تهیه شده اند، تنها یک پیشنهاد است. آن ها را قبل از انجام با پزشک خود بررسی کنید. از فیزیوتراپیست یا پزشک خود بخواهید تا در توسعه یک برنامه تمرینی به شما کمک کند.از پزشک خود بپرسید چند بار در هفته نیاز به انجام تمرینات دارید.

توجه: اگر دچار عارضه فتق دیسک یا هر مشکل دیگری هستید قبل از انجام تمرینات با پزشک خود آن را بررسی کنید.

 

کمردرد, ورزش برای کمر درد, نرمش برای کمر

 

 
۱- کشش پشت ( کشش عضلات پشت) :
به پشت دراز بکشید. دست ها زیر سر قرار بگیرد. زانوها را خم کنید و کف پاها را بر روی کف زمین قرار دهید. به آرامی زانوها را به یک طرف بچرخانید. در یک طرف ۱۰ ثانیه مکث کنید. حرکت را برای هر طرف ۳ بار انجام دهید.
توجه: زانوی بالایی باید دقیقا روی زانوی پایینی قرار بگیرد.


۲-جهش ناگهانی عمیق ( کشش عضلات جلویی ران و شکم):
بر روی یک پا زانو بزنید، پای دیگر در جلو باشد. زانو را از زمین بلند کنید، خط دید به سمت جلو باشد. حرکت را در ۳ ست ۵ تکراری برای هر طرف انجام دهید.


۳- ایستاده با یک پا در جلو ( کشش جلو ران) :
با تکیه دادن دست بر روی یک وسیله خود را ثابت نگه دارید. یک پا از پشت خم کنید. حرکت را ۳ بار ۱۰ ثانیه ای برای هر طرف انجام دهید.


۴- ایستاده با یک پا – پشت ( کشش عضلات پشت پا) :
خود را ثابت نگه دارید، سپس یک پا بر روی یک صندلی به طور کاملا مستقیم قرار دهید. پای دیگر را خم کنید تا عضلات همسترینگ کشیده شوند. حرکت را ۳ بار برای هر طرف انجام دهید.


۵- نزدیک کردن زانو به سینه ( کشش عضلات کپل – لگن ):
به پشت بخوابید. یک پا را بگیرید و به آرامی به سمت سینه بکشید. حرکت را ۵ بار برای هر طرف به مدت ۵ ثانیه انجام دهید.

مطالب مرتبط:

درمان عصب سیاتیک با طب سنتی

ورزش مخصوص بهبود کمردردبارداری


ورزش,مخصوص,برای

ورزش های مخصوص برای بهبود کمردرد بارداری


درصد از زنان در طی بارداری خود دچار کمردرد می‌شوند که شدت آن می‌تواند کم باشد و فرد تنها بعد از ایستادن به مدت طولانی احساس ناراحتی کند یا اینکه شدید باشد و نتواند کارهای روزانه خود را انجام دهد.
 اگر چه کمردرد می‌تواند علامتی از درد زایمان باشد ، ولی در کل در اثر تغییراتی که در بدن رخ می‌دهد، بوجود می‌آید.


 عوامل موثر بر ایجاد کمردرد در دوران بارداری :


- هورمون هایی که در طی بارداری در بدن تولید می‌شوند، باعث عدم استحکام مفاصل می‌شوند، در نتیجه با رشد جنین لگن خاصره هم بزرگتر می‌شود.
- افزایش وزن در حدود 11 تا 16 کیلوگرم در طی بارداری باعث وارد آمدن وزن زیادی در اطراف کمر و شکم می‌شود.
- افزایش کشش وضعی بدن برای جبران تغییراتی که در مرکز ثقل بدن زن باردار رخ می‌دهد.
خانم باردار با احساس کمردرد تصور می‌کند فقط باید استراحت کند و هیچگونه حرکت ورزشی را انجام ندهد، در حالیکه حرکات ورزشی آرام و تحرک باعث کاهش اسپاسم عضلات، بهبود عمل ستون فقرات و کاهش درد می‌شود. همچنین مقدار انرژی بدن را افزایش می‌دهد و باعث درد کمتر، زایمان بهتر و بهبود سریع تر بعد از زایمان می‌شود.
 
تمرینات قلبی - عروقی :
ورزشی که در مدت زمان مشخص باعث افزایش ضربان قلب شود ، بعنوان تمرین قلبی - عروقی محسوب می‌شود. پیاده روی ، دوچرخه سواری و شنا برای بیشتر خانم های باردار مناسب هستند و باید 3 تا 5 روز در هفته و هر بار به مدت 20 تا 45 دقیقه انجام شوند.
خانم های باردار باید توجه داشته باشند که حتماً با شدت ملایم تا متوسط ورزش کنند و هرگز با ورزش شدید خود را خسته نکنند.
به خاطر داشته باشید که هر نوع ورزشی بهتر از ورزش نکردن است. حتی 10 دقیقه پیاده روی قبل از ناهار مفید است.
تمرینات استحکام دهنده :
تقویت عضلات شکم ، کمر، لگن، باسن و ران باعث پیشگیری و کاهش درد در ناحیه کمر می‌شود. این حرکات بایستی به آرامی‌ و به طور کنترل شده اجرا شوند. 3 تا 10 دقیقه این حرکت را نگه دارید ( روی این حرکت مکث کنید ) و بعد استراحت کنید و مجدداً آن را تکرار کنید . باید 10 تا 30 بار این حرکت تکرار شود.
در مرحله ای که به عضلات خود فشار می‌آورد ( در زمان 10-3 دقیقه ) نفس خود را بیرون بدهید و در مرحله استراحت ، هوا را به داخل ریه هایتان بکشید ( نفس خود را داخل بکشید) .
برای عضلات شکمی‌: به پشت دراز بکشید و زانوها را خم کنید و کف پاها را روی زمین بگذارید . دست هایتان را زیر پشتتان قرار دهید به طوریکه بین زمین و پشت شما فاصله باشد. سپس کمر خود را به زمین بچسبانید و مجدداً آن را بلند کنید. باسن شما باید در حالت RELAX باشد. این حرکت ورزشی را هنگام دراز کشیدن، ایستادن یا نشستن می‌توانید انجام دهید.
برای عضلات پشت و باسن : کف دست ها و زانوهای خود را روی زمین بگذارید، در حالیکه ستون فقرات شما کاملاً راست باشد. حرکت قبلی ( برای عضلات شکمی‌) را انجام دهید ، یعنی کمر خود را به آرامی‌خم و راست کنید . سپس دست راست و پای چپ خود را بلند کنید ، طوریکه در راستای ستون فقرات شما باشند. مدتی در این حالت بمانید.

سپس به آرامی‌ دست و پای خود را پائین بیاورید. این بار دست چپ و پای راست خود را بلند کنید و به آرامی‌ پایین بیاورید و به همین ترتیب ادامه دهید. اگر انجام این حرکت برای شما سخت است، می‌توانید دست و پای خود را بطور جداگانه بالا ببرید ، یعنی فقط دست یا پای خود را بلند کنید ، نه هر دو را با هم.
برای عضلات شکم ، باسن و ران : پشت به دیوار بایستید . سپس سر، شانه و کمر خود را به دیوار بچسبانید، در حالیکه پاهای شما 30 تا 60 سانتیمتر با دیوار فاصله داشته باشند.
کمر خود را به سمت دیوار فشار دهید و به حالتی که می‌خواهید بنشینید، به سمت پایین بیایید، طوریکه زانوهای شما زاویه 90 درجه را تشکیل دهند ( یعنی کاملاً ننشینید). سپس به آرامی به حالت اول خود برگردید، در حالیکه پشت و باسن شما به دیوار چسبیده باشد.


تمرینات کششی :


این گروه از حرکات ورزشی نیز مانند حرکات قبلی در درمان و پیشگیری از کمردرد دوران بارداری مهم هستند. پس هیچ وقت آنها را فراموش نکنید. برای افزایش انعطاف پذیری کمر، این دسته از حرکات را هر روز بعد از انجام یک سری حرکات ورزشی و در مرحله گرم شدن بدن باید انجام دهید. باید 20 تا 30 ثانیه این حرکت را نگه دارید ( نه بیشتر) ، سپس استراحت کنید و مجدداً به همین ترتیب سه بار آن را تکرار کنید.


بیشترین عضلاتی که در ایجاد کمردرد مؤثر هستند، عضلات پشت بدن، سینه ها، پشت ران و گردن است. به همین دلیل ما هم فقط حرکات کششی مخصوص این عضلات را برای شما بیان می‌کنیم:


کشش پشت بدن : روی دست ها و زانوهای خود بنشینید. دست هایتان را به سمت جلو بکشید. در صورت لزوم بالش کوچکی زیر شکمتان بگذارید تا از آسیب احتمالی محفوظ باشید. سپس روی زانوهایتان بنشینید و دست ها را بلند کرده و به جلو بکشید تا در ستون فقرات خود احساس کشش کنید.
کشش عضلات پشت ران : یک صندلی مقابل خود بگذارید و یکی از پاهایتان را روی آن قرار دهید. در حالیکه پشتتان را صاف نگه داشته اید، به جلو خم شوید تا کشیدگی را در عضلات پشت ران احساس کنید. اگر نمی‌توانید راحت بایستید یا زانوهایتان خم می‌شود، به جای صندلی از یک وسیله کوتاه تر استفاده کنید.
کشش عضلات سینه : کاملاً صاف بایستید، طوریکه سر رو به بالا و کمر صاف باشد. دست هایتان را از پشت به هم قفل کنید و بدون اینکه شانه هایتان به سمت جلو خم شوند، بازوهایتان را به سمت عقب بکشید تا کشیدگی را در قسمت جلوی شانه ها و بازوها احساس کنید.
کشش عضلات گردن : در حالت نشسته یا ایستاده سر را به سمت جلو بیاورید و سپس به یک طرف ( چپ یا راست ) خم کنید. سپس دستی را که سر به آن سمت خم شده است، پشت سرتان ببرید و سرتان را کمی ‌به سمت عقب فشار دهید. سپس به آرامی‌ سرتان را به سمت دیگر برگردانید. این حرکت کمک می‌کند تا کشش لازم به عضلات گردن وارد شود.


 سخن پایانی
با توجه به تغییرات بسیاری که در دوران بارداری در بدن رخ می‌دهد، کمردرد از مشکلات رایج این دوران است و نرمش بدنی روشی ساده برای بهبود کمردرد است.
به خاطر داشته باشید که همیشه علائم کمردرد خود در دوران بارداری را با پزشک در میان بگذارید تا از بی خطر بودن این حرکات ورزشی اطمینان حاصل کنید و از راهنمایی ها و ممنوعیت های موجود مطلع شوید.
البته بعضی از خانم های باردار ممکن است نیاز به درمان ویژه و جدی تری برای بهبود کمردرد داشته باشند.امیدواریم توانسته باشیم با ارائه این تمرینات ورزشی ، کمک کوچکی برای بهبود کمردرد شما مادران آینده کرده باشیم.

 

مطالب مرتبط:

ورزش های مفید در درمان کمردرد


22898436441017215984


کمردرد یکی از شایع‌ترین دردهاست که درمان‌های متعددی دارد....

1.روی شکم دراز بکشید و حدود 30 ثانیه خودتان را در این وضعیت نگه دارید.

2.ابتدا روی شکم دراز بکشید. دست راست و پای چپ را حدود 15 سانتی‌متر بالاتر از سطح زمین آورده و حدود 6 ثانیه در همین وضعیت نگه دارید. دست و پا را پایین بیاورید و همین حرکت را با دست و پای دیگر تکرار کنید.

3.به پشت روی زمین دراز بکشید؛ به صورتی که زانوها خم شود و کف پا روی زمین قرار بگیرد. اکنون یک زانوی خود را تا سینه بیاورید. پای دیگر را حرکت ندهید. باید قوس کمرتان صاف شود و کشش خفیفی را در باسن خود حس کنید. این کشش را 30 ثانیه ادامه دهید.

4.روی زمین دراز بکشید. زانوها باید حدود 90 درجه خم شوند. به تدریج عضلات شکم را منقبض کنید و شانه‌هایتان را بالا بیاورید. گردن خود را خم نکنید. 6 ثانیه در همین وضع بمانید.

5.روی زمین دراز بکشید. قوس کمر خود را به زمین بچسبانید. اگر حرکت را درست انجام دهید، یک نیروی رو به بالا در شانه‌ها و باسن خود حس می‌کنید. این وضعیت را 6 ثانیه حفظ کنید.

6.روی زمـیــن زانو بزنید. به تدریج تنه خود را به جلو ببرید. دقت کنید که پای جلویی و زانوی عقبی روی زمین ثابت بمانند و وضعیت ستون فقرات و قوس کمر نیز تغییر نکند. این حالت را 30 ثانیه حفظ کنید.

7.ایـــــن ورزش، عضلات پشت، تنه و ران را تقویت می‌کند. در فاصله 20 سانتی‌متری یک دیوار بایستید. به دیوار تکیه بدهید؛ به نحوی که ستون فقرات شما به دیوار بچسبد. زانوهای‌تان را کمی خم کنید و قوس کمر را به دیوار بچسبانید. این وضعیت را حدود 6 ثانیه حفظ کنید.

8.روی تخت دراز بکشید؛ به صورتی که پا‌های‌تان دراز باشد. یک ملحفه را به نحوی بگیرید که دو سر آن در دست شما و وسط آن پشت پاشنه پای راست شما قرار گیرد. به آهستگی ملحفه را بکشید (نباید زانوها خم شود) هر وقت کشش پشت ران را حس کردید، آن را حدود 20 تا 30 ثانیه حفظ کنید. همین کار را برای پای چپ تکرار کنید.


منبع:متخصص کمردرد و دیسک کمر

عفونت  مهره ها ی کمر

http://www.aafp.org/afp/2002/0401/afp20020401p1341-f2.gif

  • عفونت  مهره ها ی کمر

کمردرد می تواند بعلت عفونت باشد. عفونت های سلی و عفوني مهره ها یا دیسک های بین مهره ای می توانند موجب درد پیشرونده ی کمر و حساسیت موضعی شوند.

 هر چند گاهی علائم عمومی عفونت وجود ندارد، اما شمارش گلبول های سفید و ESR افزایش یافته است. ممکن است رادیوگرافی کاهش فضای دیسک و یک توده ی بافت نرم را نشان دهد، اما اکثراً در ابتدا طبیعی است.

عفونت استخوانی استئومیلیت نام دارد که مهره های کمر را درگیر می سازد.

اُستئومیلیت، به درمان طولانی ضدمیکروبی و گاه دبریدمان جراحی و درناژ نیاز دارد. آبسه های اپیدورال نخاعی نیز با درد و حساسیت موضعی تظاهر می کنند و گاهی با استئومیلیت همراه اند. ممکن است با شروع فشار بر نخاع، فلج پاها سریعاً پیشرونده ی شل ایجاد شود.

CTاسکن و MRI یا میلوگرافی و درمان جراحی، در صورت وجود شواهد فشار بر نخاع، باید به سریع انجام شود. در موارد اولیه ی بدون شواهد گرفتاری عصبی، درمان با آنتی بیوتیک ها به تنهایی می تواند کافی باشد.

 

عمل جراحی ستون فقرات یک عمل وسیع است که معمولا به صورت کار گروهی و تیمی انجام می گیرد.

شناخت تشریح و کار عملی متخصص و جراح ستون فقرات برای بیمارانی که اختلالات ستون فقرات دارند کارکرد ستون فقرات حائز اهمیت است.
اعمال ستون فقراتFunctions of the spine
ستون فقرات و مهره ها دارای سه وظیفه مهم هستند :
1. محافظت نخاع و ریشه های عصبی
2. حفظ ساختمان و تنظیم تعادل اندامها در فرم ایستاده یا عمودی
3. انعطاف پذیری و حرکت 

مطالب مرتبط:

 

توصیه هایی برای جلوگیری از کمر درد در خانم های باردار

بیش از نیمی از زنان در دوران بارداری دچار کمردرد می شوند، کمر درد به دنبال افزایش انحنای ستون فقرات و به دلیل شل شدن مفاصل لگن و کشش عضلات رخ می دهد.

 

کمر درد به علت خم شدن، بلند کردن و یا راه رفتن بیش از حد و یا ایستادن طولانی مدت رخ می دهد و کمر درد با افزایش سن حاملگی تشدید می شود.
 
درد های عضلانی معمولا در بعد از ظهر ها و شب ها زیاد تر می شود، با چمباتمه زدن به جای خم شدن در هنگام برداشتن اشیا از زمین، حمایت کردن پشت و کمر با بالش در هنگام نشستن، استفاده از کمربند و شکم بند های طبی و حمایتی مخصوص قسمت پایینی شکم می توان کمردرد را کاهش داد.

کم کردن زمان ایستادن و افزایش زمان استراحت، ورزش عضلات پشت شکم و پوشیدن کفش مناسب و خودداری از پوشیدن کفش های پاشنه بلند از دیگر راه های کاهش کمر درد زنان باردار است.