تزریق مفصلی و کشیدن مایع مفصل

تزریق مفصلی و کشیدن مایع مفصل

بعضی مواقع علیرغم درمان دارویی ممکن است یک مفصل یا بیشتر دچار التهاب (آرتریت) شود، این حالت باعث ایجاد درد شده و هم ممکن است در صورت باقی ماندن مایع مفصل حاوی مواد مخرب باعث آسیب مفصل و اطراف آن شود، لذا در موارد لزوم با نظر پزشک متخصص کشیدن این مایع و تزريق استروئید در داخل مفصل سبب كاهش التهاب، تورم و درد داخل مفصل مي‌شود. در اطراف مفصل هم اين تزريق سبب كاهش التهاب، درد و محدوديت حركت مي‌گردد.

ضرورت خارج کردن و كشيدن مايع از مفصل متورم

مقدار مايع مفصل طبيعي آنقدر كم است كه نمي‌توان آن را با سرنگ خارج نمود. زماني كه مقدار مايع داخل مفصل به حدي برسد كه بتوان آنرا با سرنگ خارج كرد، معني آن اين است كه مايع به طور غيرطبيعي زیاد شده و در اثر بيماري در مفصل جمع شده است، و لذا باقی ماندن آن در مفصل آسیب زا است.

در افراد سالم مایع مفصل دارای رنگ روشن و کهربائی داشته و قوام طبیعی دارد. در مواقع غیر طبیعی رنگ مایع مفصل به علت حضور غیر طبیعی سلول ها و مواد مترشحه آنها کدر و بعضا مانند چرک       می شود که خاصیت لزج و قوام آن کاهش می یابد.

بيماري هاي بسياري مي­توانند سبب تجمع مايع در مفصل شوند، از جمله بيماري هاي خود ايمني مانند روماتوئيد، بيماري هاي كريستالي مانند نقرس و يا بيماري هاي عفوني.

امروزه بررسي هاي علمي بر اين باورند که در تورم مفصلي حاد ناشی از عفونت ها چنانچه مايع مفصلي خارج نشود و درمان مناسب در طي ۲۴ ساعت صورت نگيرد می تواند باعث آسيب در مفصل درگیر شود. به همین دلیل متخصصان توصيه مي‌كنند که در اين گونه موارد، پزشك با تجربه مايع مفصلي را خارج كرده و آن را براي آزمايش هاي لازم به آزمايشگاه ارسال كند. اين اقدام هم در جهت تشخيص و هم در جهت درمان داراي اهميت است.

 

مدت زمان اثر تزریق داخل مفصل در بيماران مختلف فرق می کند، اما در طي 2-1 روز معمولا علائم بهبودي شروع مي‌شود. قبل از تزريق معمولا لازم است مايع داخل مفصلي بيرون كشيده و فشار داخل مفصل كم شود، كه به كاهش درد مفصل كمك مي‌كند. اگر تزريق به موقع و به جا انجام شود، اثرات مفيد آن تا چند هفته و حتي چند ماه باقي مي‌ماند.

اثرات جانبي و عوارض تزريق داخل مفصلی

معمولا اين نوع تزريق در صورت درست انجام شدن، عوارض جدی ندارد. عوارض تزریق استروئیدها در مفاصل و یا بافت های اطراف مفاصل به مراتب کمتر از عوارض داروهای خوراکی در کل بدن است. برخی عوارض آن عبارتند از:

- واکنش های حساسیتی

- درد

- عفونت

- تغییرات پوست بشکل نازک شدن و تغییر رنگ در نزدیک محل تزریق

گاهي اوقات در 24 ساعت اول پس از تزريق درد مفصل زياد مي‌شود كه معمولا دو روز بعد اين درد فروكش مي‌كند، در این صورت استفاده از کیف ویا پلاستیک حاوی یخ واستفاده از مسکن ها کمک کننده است.

ندرتا ممكن است اين تزريق با عفونت مفصلي همراه شود. اگر حداقل 2 روز بعد از تزريق، درد و گرماي مفصل زيادتر شده و يا بیمار تب کند بايد فورا به پزشك اطلاع داده شود.

 این باور غلط كه كشيدن مايع مفصل باعث تخريب مفصل مي‌شود، بر مبنای شنیده های غیر معتبر است. زمانی که مفصل متورم شد، چون یکی از علل آن عفونت هاست بعضی مواقع بدون بررسی آزمایشگاهی امکان تشخیص آن نیست، لذا ضروري است تاكيد شود در مواردي كه پزشك متخصص توصيه به كشيدن مايع مفصل می­كند، بيمار حتما همكاري لازم را نموده و مطمئن باشد كه اين روش خطري نداشته و کمک به روند تشخیص و درمان می کند.

آيا امكان تزريق مجدد در مفصلی که قبلا در آن تزریق انجام شده، وجود دارد؟

تزريق مجدد داخل مفصلي استروئید در هر مفصل بايد با فواصل زماني مشخص صورت پذيرد. اصولا حداكثر4-3 تزريق در سال براي مفاصل بزرگ توصیه می شود. البته فاصله دو تزريق پي‌درپي در هر مفصل جز در موارد خاص با نظر پزشك معالج نبايد از مدت معيني كمتر باشد، مثلا در مواقع لزوم در زانو فواصل تزريق دارو حدود 3 ماه یک بار مي‌باشد.

توصیه لازم بعد از تزريق داخل مفصل

بايد تا حد امكان در دو روز اول پس از تزريق استراحت شود، بخصوص اگر مفاصل زانو يا مچ پا تزريق شده باشد، اين مدت استراحت ضروري‌ است و روند بهبودی را تسریع می کند.

منبع: کلینیک آنلاین روماتولوژی

تزریق استرویید اپیدورال در درد حاد سیاتیک

  با توجه به شيوع كمردرد در جامعه و تعداد بالاي بيماران كلينيكهاي ارتوپدي كه با مشكل كمردرد حاد مواجه هستند و عدم پاسخ درماني بسياري از كمردردها به درمانهاي رايج غيرجراحي و بهمنظور برگشت فعاليت كاري و بدني بيماران نتايج تزريق اپیدورال کمر به عنوان يكی از روش های جراحی بسته ستون فقرات و روش كمتر تهاجمي در بيماران با درد حاد راديكولار كمري مورد ارزيابي قرار گرفت.


مواد و روشها: چهل بيمار به صورت آينده نگر طي يكسال (1385) كه به كلينيكهاي ارتوپدي بيمارستان امام رضا و امدادي دانشگاه مشهد با درد كمري حاد راديكولار مراجعه نموده بودند وارد مطالعه گرديد. بيماران با تشخيص كمردرد حاد كه بيش از 6 هفته از بيماري آنها نگذشته و به درمان طبي پاسخ نداده بودند انتخاب گرديدند.

پرتونگاري ساده و امآرآي ستون فقرات در تمامي بيماران انجام شد. بيماران طبق سيستم طبقهبندي «پرولو» درجهبندي شدند. 40 ميليگرم تريامسينولون همراه با ليدوكايين 2% سه نوبت در فضاي اپیدورال كمري بيماران تزريق گرديد. پيگيري بيماران قبل، پس از تزريق اپیدورال، سهماه و ششماه بعد با ثبت در پرسشنامه انجام پذيرفت.يافتهها: 25 بيمار مرد و 15 زن بودند کاهش درجه مثبت بودن تست SLR قبل و بعد از تزريق سوم معنيدار بود(05/0p<).


كاهش درد و بهدنبال آن كاهش مصرف دارو بعد از تزريق اپیدورال کمر بهطور درماتيكي رخ داد و از نظر آماري در پيگيري دوم و سوم معنيدار بود (05/0p<). اما از نظر عملكرد و تأثير معنيدار نبود بهطور كلي بعد از تزريق 5/27% بيماران كاملاً راضي و 5/62% از بيماران نسبتاً راضي بودند. نتيجهگيري: بهبود وضعيت فيزيكي و تأثيرات عملكردي بعد از تزريق استروييد در دردهای سیاتیک مختصر بود. اما با توجه به كاهش قابل ملاحظه درد در کوتاهمدت در کسانی که در چند هفته اول جواب خوبی به درمانهای سادهتر ندادهاند توصیه میشود.


منبع:مجله استخوان و مفاصل

 

 

مشاهده فیلم آموزشی ضعف و فلج عصب( فلج بل)

مشاهده فیلم آموزشی 

لطفابر روی لینک زیر کلیک کنید

ضعف و فلج عصب

فلج “بل” عارضه‌ای است که در آن عضلات صورت به طور موقت فلج می‌شوند، این عارضه ناشی از صدمه به اعصاب در صورت است، و اغلب تنها یک طرف صورت را گرفتار می‌کند.
علائم فلج بل شامل ضعف در یک طرف صورت،انقباضات کوتاه‌مدت عضلانی،
افتادگی پلک و لب،اشک‌ریزش و سرازیر شدن آب دهان در طرف مبتلا، خشکی چشم، یا خشکی دهان می‌شود.
اغلب افراد مبتلا به فلج بل در طول دو تا سه هفته بدون درمان بهبود پیدا می‌کنند.
موفق‌ترین شیوه برای پیشگیری از بروز علائم اضافی این است که علت آسیب عصبی را شناسایی و برطرف کرد.
اکثریت مبتلایان به فلج صورتی بل در طول سه تا شش ماه کاملا بی‌علامت می‌شوند.

 

پی آر پی درمانی

پی آر پی درمانی

در PRPدرمانی ، سلولهای فعالی که در روند ترمیم ضایعه ی بافتی شرکت می کنند را از خون جدا نموده و با غلظت بالا و کنترل شده و متناسب با ضایعه، در مفصل تزریق می کنند. اثرات درمانی ،بعد از گذشت زمان 4-3 روز از تزریق، شروع شده و نمود بارز آن حدود 4-3 هفته بعد  می باشد.5-3 تزریق زانو و هر کدام  با فاصله ی 4-3 هفته، می تواند به درمان مناسب آرتروز زانو منجر شود.

فوائد درمان آرتروز زانو با روش PRP درمانی:

1-باعث "درمان" آرتروز زانو می شود نه اینکه تسکین موقت درد ایجاد کند.

2-بجای استفاده از داروهای شیمیایی ، از فراورده های بدن خود بیمار برای درمان استفاده می شود. لذا اثرات مضر درمان با داروهای شیمیایی در این روش وجود ندارد.

3- با توجه به اینکه، PRP محصولی تولید شده از بدن خود بیمار است، هیچ گونه عارضه یا مشکل در درمان برای بیمار ایجاد نمی شود.

4-در روش تهیه کردن PRP ، نیازی به مراحل زمان بر کشت سلولی مورد نیازدر درمان با سلول بنیادین،وجود ندارد.

چه افرادی به پی ار پی  نیاز دارند؟

PRP ، باعث رشد غضروف و درمان آرتروز زانو می شود.  لذا کلیه ی افرادی که مبتلا به آرتروز زانو هستند، می توانند از فوائد PRP سود ببرند. آرتروز زانو، هرچه در مراحل ابتدایی تری باشد، پاسخ مناسب تری به PRP می دهد. موارد شدیدتر، به تعداد دفعات PRP بیشتری نیاز دارد. به همراه این درمان، استفاده از روشهای جلوگیری از پیشرفت آرتروز زانو الزامی است.

از PRPدرمانی برای درمان چه بیماریهایی می توان استفاده کرد؟

از PRP اولین بار در جراحی قلب و به منظور بهبود سریعتررگ کرونری جراحی شده، استفاده شد. بدنبال مشاهده ی اثرات مثبت آن، در موارد دیگر نیز استفاده و مورد تأیید قرار گرفت. موارد زیر از این جمله است:

1- ترمیم آسیب دیدگی های  رباط صلیبی(به شرط پارگی نسبی) و آسیب منیسک زانو.

2-مک به ترمیم ارگی ناقص و آسیب دیدگی های مزمن تاندونهای شانه و آشیل.

3- التهاب عضلات آرنج که اصطلاحا" به آن آرنج تنیس بازان یاTennis Elbow می گویند.

4- طاسی و ریزش مو(تزریق PRP به پوست سر)

5-جوان سازی وست صورت و از بین بردن چین وچروکهای پوست.

 

 

منبع:دکتر فریدونی

دلیل متور م شدن مچ ها و انگشتان پاها

به چه دلیل مچ ها و انگشتان پاهای من اینقدر متورم است؟

آن چیزی كه شما تجربه می كنید ادم نامیده می شود كه یك واژه متداول در پزشكی و به معنای تجمع مایع در بافتها می باشد. این طبیعی است كه شمادرجاتی از این تورم را در دوران حاملگی تجربه كنید زیرا در این دوران بدن شما آب بیشتری را در خود نگه داشته و بعضی از تغییرات شیمیائی اتفاق افتاده در خون باعث حركت مایعات به داخل بافتها می شود.

چرا این مایع در پاها تجمع پیدا می كند؟ وقتی شما حامله هستید رحم كه به تدریج بزرگ می شود باعث ایجاد فشار بر روی وریدهای لگنی و ورید ونا كاوا ( ورید بزرگی در قسمت راست بدن كه خون اندام تحتانی را دریافت و آن را به سمت قلب هدایت می كند) می شود. این فشار باعث كند شدن جریان خون و تجمع آن در اندام تحتانی شده و باعث رانده شدن مایعات از داخل وریدها به داخل بافت های پا و مچ پا می شود. این افزایش فشار با دراز كشیدن به پهلو بهبود می یابد و از آن جائی كه ورید ونا كاوا در سمت راست بدن است، استراحت به پهلوی چپ بهتر است.

ادم بخصوص در سه ماهه سوم و به ویژه در پایان روز توجه شما را جلب می كند و احتمالا در تابستان بدتر میشود. بعد از تولد فرزندتان، ادم تقریبا به سرعت با دفع مایعات اضافی از بین میرود در نتیجه ممكن است شما متوجه افزایش ادرار یا تعریق زیاد خود در روزهای اول بعد از زایمان شوید.

چه زمانی باید نگران وجود ادم شد؟

مقداری ادم در اطراف مچ پاها و پاها در دوران حاملگی طبیعی است. شما ممكن است كه ادم خفیفی در دستها داشته باشید. اما هر زمان كه متوجه ورم صورت یا پف كردن اطراف چشمها شدید یا اگر ادم دستهای شما بیشتر شد یا اگر متوجه ادم بیش از حد یا ناگهانی در پاها و مچ پاهای خود شدید با پزشك خود تماس بگیرید. اینها ممكن است علامتی از پرهاكلامپسی باشد كه یك مشكل جدی پزشكی است. از طرفی هر گاه متوجه شدید كه یكی از پاهای شما بیشتر از دیگری ورم كرده، یا اگر درد یا حساسیتی را در رانها یا ساق پاهای خود احساس كردید با پزشك خود تماس بگیرید.

چه كار می توانم بكنم تا ادم را كاهش دهم؟

• هر وقت كه می توانید پاها را بالا بگذارید. سر كار در زیر میز یك چهارپایه كوچك یا چند تا كتاب كه روی هم چیده شده اند می تواند كمك كننده باشد. در خانه هر زمان كه می توانید به پهلوی چپ دراز بكشید. همچنین در هنگام نشستن پاها و مچ پاها را روی هم نیاندازید.
•  گه گاه در هنگام نشستن پاهای خود را بكشید. برای این كار پایتان را صاف كنید، پاشنه پا را كشیده و انگشتان پا را به طرف ساق پا خم كنید تا عضلات ساق پا كشیده شوند. مچ پاها را بچرخانید و انگشتان پاهایتان را تكان دهید.
•  بین نشستن ها و ایستادن های خود استراحت كنید. قدم زدن حتی یك مسافت كوتاه باعث به جریان افتادن خون می شود.
•  كفشهای راحتی بپوشید كه فضای كافی برای پاهای متورم شما دارند. از پوشیدن جورابهائی كه بندهای سفت در اطراف رانها و مچ پاها دارند اجتناب كنید.
• جوراب های ساپورت حاملگی كه تا كمر بالا می آیند بپوشید. قبل از اینكه صبح از تخت بلند شوید آنها را بپوشید تا تورم اصلاً اتفاق نیفتد.
•  به مقدار كافی آب بنوشید. در كمال تعجب، این كار باعث كاهش تجمع آب در بدن می شود.
•  به طور مرتب ورزش كنید، به خصوص راه رفتن، شنا كردن و یا دوچرخه سواری. یا در یك كلاس تمرینهای اروبیك (هوازی) در آب شركت كنید. بودن در آب باعث كاهش تورم در شما می شود، به خصوص اگر سطح آب تا حدود شانه های شما باشد.
•  خوب غذا بخورید و از خوردن غذاهای با ارزش غذائی پایین بپرهیزید.

سعی كنید كه روحیه شما پایین نیاید. اگر چه مچ های ورم كرده پا باعث می شود كه احساس زیبا نبودن تشدید شود، اما به یاد داشته باشید كه ادم یك وضعیت موقتی است كه بعد از تولد فرزندتان خیلی زود از بین می رود.

ورزش های ممنوعه در دوران بارداری

بارداری به معنای خداحافظی با داشتن یک زندگی فعال و پرتحرک نیست. انجام ورزش های سبک به طور مرتب نه تنها باعث داشتن یک بارداری راحت و سالم برای مادر می شود بلکه سلامت جنین را هم افزایش می دهد. تحقیقات نشان داده اند زمانی که زنان باردار به طور مرتب ورزش می کنند جنین در حال رشد آنها ضربان قلب آرام تری دارد و هنگام تولد نسبت به نوزادان دیگر وزن متناسب تری خواهد داشت. علاوه بر این، ورزش می تواند باعث کاهش کمردرد، خستگی، استرس و بهبود کیفیت خواب شود. همچنین خطر دیابت بارداری را کاهش داده و بدن را برای زایمان آماده می سازد.

● با بدنتان هماهنگ شوید

بدن خانم ها از ابتدا برای دوران بارداری برنامه ریزی شده است و در بیشتر موارد این دوران با موفقیت سپری می شود. بارداری دوران حساسی است؛ حساس یعنی نیاز به مراقبت بیشتری دارد. ممکن است بدون مراقبت هم نتیجه خوبی بگیرید اما برای اینکه حس خوبی داشته باشید و با آرامش این دوران را بگذرانید، لازم است تلاش کنید تا با برنامه بدن خود هماهنگ شوید. بدن مادر در دوران بارداری تحت تاثیر تغییرات فیزیولوژیک، رشد جنین و رحم و تغییرات آناتومیک قرار می گیرد، بنابراین برای جلوگیری از آسیب های احتمالی و ضعف در ساختمان عضلانی اسکلتی، باید تمامی عضلات به خصوص عضلات کف لگن و جدار شکم را از طریق ورزش های ملایم مخصوص بارداری تقویت کرد. تغییرات دوران بارداری می تواند باعث کمردرد، پشت درد، درد مفاصل، اختلال در گردش خون، مشکلات گوارشی و تنفسی و شل شدن عضلات شکم و کف لگن شوند. وجود هورمون ها و شل شدن عضلات و مفاصل در فرایند زایمان ضروری است، پس باید از طریق آمادگی بدنی با این تغییرات هماهنگ شوید.

● اگر می خواهید زایمان آسان تری داشته باشید

تحقیقات نشان داده اند ورزش های دوران بارداری علاوه بر فواید جسمانی ای که دارند موجب کاهش ترس و هیجان و همچنین افزایش اعتماد به نفس و نشاط روحی می شود. محققان ۳۳ دلیل برای انجام ورزش در دوران بارداری ذکر کرده اند که از آن جمله می توان به افزایش انرژی و شادابی، تقویت سیستم ایمنی، کاهش تهوع، یبوست و تورم و همچنین کاهش مدت زمان زایمان اشاره کرد. لازم به ذکر است که ورزش های دوران بارداری نسبت به ورزش های معمول، متفاوت هستند. مادران باردار حتما باید از صحت انجام حرکات خود مطمئن باشند، در غیر این صورت ممکن است به بدن خود آسیب برسانند. در واقع آنها نباید سرخود و با برنامه معمول قبل از بارداری خود ورزش کنند.

● مواظب باشید گرمتان نشود

مادرانی که پیش از بارداری ورزشکار بوده اند باید در ۳ ماهه اول بارداری بیشتر احتیاط کرده و در مورد ادامه فعالیت ورزشی خود حتما با پزشک و مامای خود مشورت کنند. ورزش به هیچ عنوان نباید باعث افزایش ضربان قلب، دمای بدن، تعریق زیاد و همچنین کاهش اکسیژن در بدن شود. افزایش ضربان قلب بیش از ۱۴۰ ضربه در دقیقه و افزایش دمای بدن طی ۶ هفته ابتدای بارداری رشد جنین را مختل می کند و باعث نقص هنگام تولد می شود. حواستان باشد تعریق زیاد باعث از دست رفتن آب بدن، افزایش دما و ریسک زایمان زودرس می شود.

● حمام آفتاب نگیرید!

پیشنهاد دیگر، راه رفتن در استخر خلوت با دمای معتدل است. این فعالیت باعث کاهش کمر درد و تقویت عضلات کف لگن و جدار شکم و افزایش آرامش مادر می شود. دمای بالای آب و استفاده از سونا و حمام آفتاب در این دوران، رشد جنین را مختل می کند. شنا نیز ورزش مناسب و کم خطری است اما قبل از انجام آن، مشورت با مامای خود را فراموش نکنید. اگر تا به حال شنا نکرده اید باید به آرامی و به تدریج در مکانی خلوت شنا کردن را بیاموزید. بهتر است قبل از شنا برای ۵ دقیقه بدنتان را گرم کنید. آب به تنهایی خطری برای شما ندارد و در تحقیقات هیچ گونه خطر جدی ای در مورد کلر، باکتری و مواد شیمیایی موجود در استخر برای مادر باردار یافت نشده است. تاکید می شود، مادری که به دلیل مشکلات مامایی نیاز به استراحت دارد نباید حتی ورزش های سبک مانند پیاده روی را انجام دهد. اما با برطرف شدن مشکل می تواند مجددا ورزش کردن را شروع کرده و تا قبل از زایمان ادامه دهد.

● این ورزش ها ممنوع است!

انجام ورزش های استقامتی و سنگین در این دوران ممنوع است. علاوه بر این، ورزش های رزمی، شیرجه زدن و اسب دوانی و مانند اینها به هیچ عنوان توصیه نمی شود. دوچرخه سواری برای بیشتر افراد مشکلی ایجاد نمی کند اما اگر در دوران بارداری جفت سرراهی داشته باشید، بهتر است این ورزش را انجام ندهید زیرا تکان خوردن شکم باعث خونریزی خواهد شد.
همچنین با گذشت زمان و بالا رفتن ماه های بارداری به خصوص ۳ ماهه سوم که حفظ تعادل کار مشکلی است، دوچرخه سواری توصیه نمی شود. مناسب ترین ورزش برای تمام خانم های باردار که در این دوران مشکل مامایی ندارند، پیاده روی است. البته شدت و مدت این فعالیت براساس نیاز خانم ها متفاوت است. پیاده روی فعالیتی آسان برای تمامی کسانی است که تا به حال ورزش نکرده اند و همچنین جایگزین مناسبی برای افرادی است که قبلا ورزشکار بوده اند. قبل از شروع هر تمرین ورزشی بهتر است با چرخاندن بازوها و مچ پاها و انجام حرکات کششی در ناحیه عضلات پا، بدن خود را گرم کنید و بعد از انجام پیاده روی نیز برای ۵ دقیقه حرکات کششی انجام دهید. فراموش نکنید که حتما برای ورزش کردن فضایی را انتخاب کنید که حداقل آلودگی هوا را داشته باشد.

منبع: مجله سیب سبز

آمپوتاسيون (قطع عضو)

آمپوتاسيون فورى يا اورژانس
 
انسداد حاد سرخرگى 
 
در بيشتر بيماران مبتلا به انسداد حاد سرخرگي، جريان خون سرخرگى را مى‌توان با جراحى بازگرداند، ولى زمانى‌که نتوان جريان خون را احياء کرد و اندام مرده باشد، قطع عضو فورى (urgent) يا اورژانس (emergency) لازم است. درجهٔ فوريت عمل را وسعت ايسکمي، تودهٔ عضلهٔ ايسکميک، مقدار درد، و وجود سميت و عفونت سيستميک تعيين مى‌کنند. اگر بافت ايسکميک يا نکروزه کم باشد، مى‌توان قطع عضو را تا زمان مشخص‌شدن مرز بين بافت زنده و غيرزنده عقب انداخت؛ اين امر معمولاً پس از يک يا دو روز رخ مى‌دهد. اين کار امکان ايجاد حداکثر گردش خون جانبى را فراهم مى‌کند و احتمال اين را که يک آمپوتاسيون محدود ترميم يابد، افزايش مى‌دهد. زمانى‌که بهبود گردش خون متوقف شود يا سميت رخ دهد، بايد آمپوتاسيون بلافاصله انجام شود. هرچه تخريب بافتى وسيع‌تر باشد، خطر سميت جدى با عقب‌انداختن آمپوتاسيون بيشتر خواهد بود. يافته‌هاى سميت شامل بدتر شدن علائم حياتي، گيجي، ميوگلوبينوري، نارسائى کليوي، و سپسيس مى‌شود که آمپوتاسيون اورژانس را ايجاب مى‌کنند. 
 
آسيب و له‌شدگى 
 
فقط در موارد آسيب عصبى عمده و شديد همراه با له‌شدگى و آسيب عروقى و استخوانى مى‌توان آمپوتاسيون اوليه را در نظر گرفت زيرا پائى که از نظر عصبى بى‌فايده باشد، ارزش حفظ‌کردن ندارد. 

آمپوتاسيون‌هاى اندام تحتانى  

آمپوتاسيون‌ انگشت و آمپوتاسيون شعاعى 
 
انگشتان پا از نظر شيوع آمپوتاسيون در بين اندام‌هاى بدن در صدر قرار دارند. بيش از دوسوم آمپوتاسيون‌ها در بيماران ديابتى انگشتان و قسمت جلوئى پا را دربر مى‌گيرد. انديکاسيون‌ها شامل گانگرن، عفونت، زخم نوروپاتيک، و استئوميليت محدود به بند ميانى يا ديستال انگشت هستند. براى گانگرن خشک و غيرعفونى يک انگشت پا مى‌توان صبر کرد تا خود انگشت قطع شود (اتوآمپوتاسيون). در اين فرآيند، اپى‌تلياليزاسيون در زير اسکار زخم رخ مى‌دهد، و انگشت پا خودبه‌خود جدا مى‌شود و در ديستال‌ترين محل، قسمت باقى‌ماندهٔ تميزى به‌جا مى‌گذارد. 
 
موارد ممنوعيت آمپوتاسيون شامل نامشخص‌بودن خط فاصل، عفونت در سطح متاتارسال، سرخى پوست وابسته به وضعيت، و ايسکمى بخش جلوئى پا هستند. 
 
آمپوتاسيون شعاعى يا گوه‌اى شامل برداشتن انگشت و سر متاتارسال مى‌شود؛ گاهي، مى‌توان دو انگشت مجاور را با اين روش قطع کرد. خونرسانى خوب لازم است. مانند آمپوتاسيون انگشت، بدشکلى ايجادشده کم است و نيازى به پروتز نيست. آمپوتاسيون شعاعى انگشت بزرگ پا منجر به ناپايدارى در تحمل وزن و مشکلاتى در راه‌رفتن مى‌شود. 

آمپوتاسيون ترانس‌متاتارسال 
 
آمپوتاسيون‌هاى ترانس‌متاتارسال جلوى پا توانائى تحمل وزن را حفظ مى‌کنند. انديکاسيون‌ اصلى گانگرن انگشتان متعدد پا يا انگشت بزرگ پا، با يا بدون عفونت بافت نرم يا استئوميليت است. گانگرن بايد از سطحى که بتوان آن را با آمپوتاسيون دوشعاعى (two Rat) درمان کرد، فراتر رفته باشد؛ نبايد هيچ شواهدى از عفونت در حال گسترش در پا وجود داشته باشد؛ و پوست کف پا بايد سالم باشد. بيمارانى که اين معيارها را ندارند، نياز به آمپوتاسيون بالاترى دارند. 
 
برش جراحى يک زبانهٔ بزرگ از پوست کف پا ايجاد مى‌کند. در پشت پا زبانه‌اى وجود ندارد. استخوان‌هاى متاتارسال بريده مى‌شوند، و تاندون‌ها به پائين کشيده و در بالاترنى حد ممکن بريده مى‌شوند. نتيجهٔ آمپوتاسيون ترانس‌متاتارسال از نظر عملکرد پا عالى است. 

آمپوتاسيون سايم 
 
آمپوتاسيون سايم (Syme) نوعى روش اصلاح‌شدهٔ قطع مفصل (ديس‌آرتيکولاسيون) مچ پا است. تروما به بخش قدامى پا در صورت وجود خونرسانى خوب به پاشنه و مچ پا، انديکاسيون اصلى اين عمل است. گسترش عفونت در فضاهاى پا، گانگرن بالشتک پاشنه، ايسکمى پيشرفتهٔ پا، و پاى نوروتروپيک در غياب حس در پاشنه کنتراانديکاسيون‌هاى آمپوتاسيون سايم هستند.  

آمپوتاسيون زير زانو 
 
آمپوتاسيون زير زانو دومين آمپوتاسيون شايع براى بيمارى عروقى يا عفونت اندام تحتانى است. در ۱۰۰-۸۰% موارد مى‌توان انتظار ترميم اوليه را داشت. اگر گانگرن يا زخم در سطح برش پيشنهادى پوستى وجود داشته باشد، اگر سکتهٔ مغزى سبب فلج اندام شده باشد، يا اگر جمع‌شدگى فلکسيونى شديد يا آرتريت زانو وجود داشته باشد، معمولاً آمپوتاسيون بالاى زانو توصيه مى‌شود. 
 
در صورت وجود عفونت شديد، آمپوتاسيون گيوتينى دبريدمانى يا پيش از آمپوتاسيون قطعى زير زانو انديکاسيون دارد. اين عمل باعث حذف منبع اوليهٔ عفونت و پاک‌شدن مجارى لنفاوى پروگزيمال از باکترى‌ها مى‌شود، و به اين ترتيب احتمال موفقيت آمپوتاسيون زيرزانوى قطعى را در آينده شديداً افزايش مى‌دهد. 
 
با استفاده از يک زبانهٔ خلفى دراز و به‌کار بردن پوشش محکم که مى‌تواند براى راه‌انداختن زودهنگام بيمار با پروتزى قابل تنظيم و موقتى به‌کار رود، ميزان موفقيت افزايش مى‌يابد. خونرسانى به زبانهٔ خلفى عموماً بهتر از خون‌دهى به زبانهٔ قدامى يا زبانه‌هاى ساژيتال است، چرا که سرخرگ‌هاى سورال از بالاى سرخرگ پوپليته‌آل منشاء مى‌گيرند، ناحيه‌اى که اغلب دچار بيمارى نيست، حال آنکه سرخرگ‌هاى پوپليته‌آل يا تيبيال ديستال‌تر - به‌ويژه در بيماران ديابتى - اغلب گرفتار هستند. 
 
معمولاً در آمپوتاسيون‌هائى که براى بيمارى عروقى انجام مى‌شوند نيازى به درن نيست، چرا که خونريزى ناچيز است، ولى براى آمپوتاسيون‌هائى که براى تروما يا تومور انجام مى‌شوند، درن اغلب ضرورى است.  

 

آمپوتاسيون‌ بالاى زانو 
 
آمپوتاسيون بالاى زانو بايد زمانى انجام شود که جريان خون براى ترميم در سطحى پائين‌تر کافى نباشد؛ زمانى‌که بيمار به‌علت بيمارى ناتوان‌کنندهٔ ديگرى قادر به راه‌رفتن نباشد؛ يا زمانى‌که عفونت جدى مانع از آمپوتاسيون پائين‌تر شود. 

قطع مفصل لگن 
 
بيشتر بيماران دچار اختلالات عروقى را که نياز به آمپوتاسيون در بالاى اندام تحتانى دارند مى‌توان به‌نحو موفقيت‌آميزى با آمپوتاسيون بالاى زانو درمان کرد. قطع مفصل (ديس‌آرتيکولاسيون) لگن براى معدودى از بيماران دچار اختلالات عروقى نگاه داشته مى‌شود که در آنان آمپوتاسيون بالاى زانو با موفقيت همراه نباشد يا تومورهاى ران يا پائين فمور داشته باشند. 
 
قطع نصف لگن (همى پلوکتومى) 
 
قطع نصف لگن (همى‌پلوکتومي، آمپوتاسيون ربع پشتي، hindquarter amputation) براى بيماران دچار تومورهاى بدخيم اندام تحتانى يا لگن نگاه داشته مى‌شود که نتوان آنها را با جراحى‌هاى کوچکتر درمان کرد. جراحى کلاسيک شامل برداشتن تمام اندام تحتانى و قسمت‌هائى از استخوان بى‌نام است. اگر استخوان خاصره به‌طور کامل برداشته شود، جراحى را راديکال مى‌گويند؛ در همى‌پلوکتومى محافظه‌کارانه، بخشى از استخوان خاصره که به ساکروم متصل است در جاى خود نگاه داشته مى‌شود. همى‌پلوکتومى داخلى عملى است که در آن استخوان بى‌نام و عضلات پيرامون آن برداشته مى‌شوند و اندام تحتانى حفظ مى‌شود. 

آمپوتاسيون‌هاى اندام فوقانى
 
آمپوتاسيون‌هاى اندام فوقانى اغلب براى تروماى شديد يا تومورهاى بدخيم انجام مى‌شود. شرايطى که باعث ايسکمى سرخرگى در اندام فوقانى مى‌شوند و نياز به آمپوتاسيون دارند، شامل ترومبوآنژئيت انسدادي، اختلالات بافت همبند، و تزريق تصادفى داروها به‌داخل سرخرگ‌ها هستند. 
 
امروزه تکنيک‌هاى جراحى ظريف امکان اين را فراهم کرده‌اند که در بيماران ترومائى که درگذشته اميدى به بهبود آنان نبود و مورد آمپوتاسيون قرار مى‌گرفتند، پيوند مجدد عضو انجام شود. 
 
هنگام تصميم‌گيرى در مورد آمپوتاسيون يک اندام آسيب‌ديده، پزشک بايد وضعيت پنج ساختار را ارزيابى کند: پوست، تاندون‌ها، اعصاب، استخوان‌ها، و مفاصل. اگر سه قسمت يا بيشتر دچار اختلال باشند، معمولاً آمپوتاسيون برتلاش براى حفظ اندام ارجح است. 

 

توانبخشى پس از آمپوتاسيون
 
هرچه فاصلهٔ بين آمپوتاسيون و شروع برنامهٔ توانبخشى بيشتر باشد، احتمال موفقيت کمتر خواهد بود. 
 
طول قسمت باقى‌ماندهٔ اندام ارتباط نزديکى با کسب مجدد توانائى راه‌رفتن دارد. بيمارى قلبى - ريوى و ضعف فيزيکى راه‌رفتن را براى بعضى بيماران فوق‌العاده دشوار مى‌کنند. 
 
تمام بيماران آمپوته‌شده از زير زانو و بيشتر آمپوته‌شده‌هاى بالاى زانو بايد بلافاصله پس از عمل از پروتز استفاده کنند. اولين پوشش محکم ۱۴-۱۰ روز پس از عمل برداشته مى‌شود. هرچند، اگر بيمار دچار درد شديد، تب با علت نامشخص، يا لوکوسيتوز شود، بايد زخم بلافاصله معاينه شود. منگنه‌هاى پوستى دست‌کم براى مدت چهارهفته خارج نمى‌شوند و در طول اين مدت، زخم در داخل قالب گچى باقى مى‌ماند. 

منبع:دکتر مازیار فریدی

تمرینات پیلاتس - حرکت بلند کردن بدن ( سطح مبتدی )

تمرینات پیلاتس - حرکت بلند کردن بدن ( سطح مبتدی )



اهداف ( Aim )

این تمرین برای تقویت و شکل دهی مناسب عضله جلو سینه ( عضلات پکتورال ) و دلتويید و سه سر بازو و مچ دست کاربرد دارد. این ورزش سه سطح مبتدی , متوسط , پیشرفته دارد که در این مقاله سطح مبتدی آن بیان می شود.

وضعیت قرار گیری ( Start position )
در فاصله 45 سانتی متری دیوار بایستسد و کف دستان خود را در سطح برابر با شانه و کمی بازتر از عرض شانه ها بر روی دیوار قرار دهید . هر دو پا به موازات هم و کمی کمتر از عرض دو شانه باشند.

انجام حرکت ( Action )
1. به آرامی و منظم تنفس کنید
2. در حالیکه نفس را بیرون می دهید به آرامی آرنجها را خم کرده به سمت دیوار بروید , اجازه دهید آرنجها باز شده و صفحه شانه بر روی پشت قفسه سینه نیرو وارد کند .
3. پس از کمی درنگ و در حالیکه نیرو را بر پشت و بازو ها حس می کنید در حالیکه عمل دم را انجام می دهید بازو را راست و خود را از دیوار دور کنید.
4. این حرکت را 10 مرتبه تکرار کنید.

توجهات لازم
*در حین انجام حرکت اتصال بین صفحه کتف و قفسه سینه را حفظ کنید و نگذارید از هم فاصله بگیرند
*در طی انجام حرکات گردن ریلکس باشد
 *از قفل کردن آرنجها پرهیز شود و حرکات بطور نرم و با تامل انجام شود 


فواید این تمرین

این تمرین سبب تقویت بالا تنه و عضلات موثر روی مچ خواهد شد. بتدریج که انجام این تمرین برای شما آسان شد می توانید تمرین متوسط و پیشرفته را انجام دهید .

منبع : پورتال پزشکی ورزشی ایران

ورزش پیلاتس

كنترولوژی عبارت است از ایجاد هماهنگی كامل بین جسم ، ذهن و روح .

افراد ابتدا از طریق كنترولوژی به شیوه هدفمند ، كنترل كامل جسم خود را در دست می گیرند و سپس از راه تكرار كامل حركات آن به شیوه تدریجی ولی پیشرفت كننده به یك نوع هماهنگی طبیعی دست پیدا می كنند.

كنترولوژی باعث پرورش هماهنگ اجزای بدن می شود ، حالتها و حركات نادرست بدن را اصلاح می كند، نیروی حیات را به بدن باز می گرداند و توان ذهنی را افزایش می دهد


انسانها تقریبا در دوران كودكی از نعمت رشد طبیعی و متعارف جسمانی برخوردارند اما با شروع دوران بلوغ ، جسم افت كرده و شانه ها خمیده می شوند، عضلات شل و آویزان شده و نیروی حیاتی بشدت رو به تحلیل می رود .
بدون شك این قضیه امری فراگیر و طبیعی است. انجام حركات ورزشی كنترولوژی و رعایت دستورالعملهای آن پرورش جسمانی را به ایده آل نزدیك می كند .
علم كنترولوژی اختیار كامل جسم را توسط مغز در دست می گیرد. یعنی عضلات بدن از اراده فرد فرمان ببرند .
كسانی كه كنترولوژی را برای اولین بار تجربه می كنند احساس می كنند سرحال آمده و بعد از سالهای ذهن آنان از خواب بیدار شده است.

نام این ورزش در ابتدا توسط ژوزف پیلاتس علم كنترل بدن نام گذاری شده بود كه پس از مرگ وی بدلیل احترام و حفظ یاد و خاطره او توسط بازماندگانش به نام پیلاتس متداول شد.

سیستم ورزشی است كه در سال 1920 توسط ژوزف پیلاتس پایه گذاری گردید روش تمرینی پیلاتس متشكل از ورزشهایی است كه تمركز روی پیشرفت انعطاف و قدرت در تمام اندامهای بدن دارد بدون اینكه عضلات را حجیم كند یا آنها را از بین ببرد.

این روش تمرینی از حركات كنترل شده ای تشكیل شده كه بین بدن و مغز هارمونی فیزیكی ایجاد كرده و توانایی بدن افراد را در هر سن بالا می برد از فواید این ورزش:
- بالا بردن و تقویت سیستم ایمنی بدن
- بالا بردن تمامی قوای بدن در جهت اینكه فكر و ذهن را از افكار منفی آزاد سازد بر خلاف یوگا بدن در حال حركت می باشد.
- كاهش دهنده دردهای مهره ای و كمر
- ایجاد كشیدگی در ظاهر اندام
- بوجود آوردنده شكل ظاهری بهتر اندام
- شكم ساف و كمر باریك
- پیشرفت انعطاف و تعادل
- افزایش قابلیت تحرك مفاصل
- حجیم كردن فضای ریه و بالا بردن قابلیت تنفس


تقویت سیستم قلبی عروقی
- بالا بردن دامنه حركتی مفاصل و عضلات
- از بین بردن درصد احتمالی جراحات و آسیب پذیری
علاوه بر این كسانی كه ورزش پیلاتس را انجام می دهند خواب بهتر عصبانیت كمتر استرس و خستگی كمتر خواهند داشت.
از آنجا كه این روش تمرینی در وضعیتهای ایستاده نشسته و خوابیده بدون طی مسافت و پرش و جهش انجام می گیرد آسیبهای ناشی از صدمات مفصلی را كاهش می دهد زیرا حركات ورزشی در دامنه های حركتی در سه وضعیت فوق با اجرای تنفس های عمیق و انقباظهای عضلانی انجام می گیرد.
چرا پیلاتس به چنین پدیده موفقیت آمیزی تبدیل شده است؟


چگونه این ورزش ناشناخته امروزه تبدیل به یك روش تكمیلی ورزشی به شكل همگانی و حتی خانگی شده است؟!
بسیار ساده ، گفتار صادقانه پیلاتس و اینكه این ورزش بسیار عالی عمل می كند و به تمام وعده های خود عمل می كند . افراد در هر وضعیتی كه باشند، ورزشكار حرفه ای یا تازه كار، خانمهای خانه دار یا آقایان كارمند و پر مشغله اگر ورزش پیلاتس را آغاز كنند اطمینان می دهیم كه نتیجه مثبت آن را خواهند دید .
با شروع پیلاتس می توان قدم به قدم تغییر ظاهر ،اجرای صحیح حركات ، بدن جدید و بهتر ، متوازن، صاف و كشیده ، بلند تر ، باریكتر و انعطاف پذیر تر با یك قدرت پنهانی ساخت .

اعتقاد پیلاتس از تقویت قوای بدنی كسب و حفظ بدنی سالم و ذهنی سالم برای اجرای خوب كارهای روزانه و دیگر فعالیتهای بدنی است. ژوزف در مونشن گلادباخ ، شهري كوچك در حومه دوسلدورف آلمان متولد شد. او كودكي ضعيف و مريض بود كه از بيماريهايي مانند راشيتيسم، آسم و تبهاي روماتيسميرنج مي برد .نام فاميلي او پيلاتو pilatu تلفظ مي شد كه ريشه يوناني دارد. ولي بعدها پدرش آنرا به پيلاتس تغيير داد . پدرش برنده جايزه ژيميناستيك بود و مادرش يك متخصص اعصاب .

روزي يك پزشك به ژوزف يك كتاب اوراق و قديمي در مورد اناتومي بدن داد ، به گفتهخود او: من تمام اعضاي بدن را از روي كتاب ياد گرفتم. هر اندامي را كه ياد مي گرفتم حركت مي دادم . در آن زمان كودكي ساعتها در جنگل پياده روي مي كردم و حركات حيوانات را نگاه مي كردم، اينكه چطور حيوانات اندام خود را بكار مي برند و حركت مي كنند.
بگفته خود او وي حركات ورزشي شرق و غرب را عميقا مطالعه كرده بود . در سن 14 سالگي چنان روي اندام خود فعاليت كرده بود كه از تصوير بدن او براي نمايش آناتومي استفاده مي شد .
در زمان نوجواني و دوراني كه هنوز در آلمان بود در رشته هايي مانند بوكس ، ژيميناستيك،اسكي، و شيرجه فعاليت مي كرد.

در سال 1912 براي تعليمات بيشتر به انگلستان سفر كرد . در آنجا بعنوان يك بازيگر در سيرك كار مي كرد . تا سال 1914 او و گروهش در سرتاسر انگلستان برنامه اجرا كرده بودند. او و برادرش در سيرك نمايش يوناني اجرا مي كردند .

در سال 1914 با شروع جنگ جهاني اول او بهمراه ديگر تبعه هاي آلماني دستگير و در بازداشتگاههاي لانكستر بازداشت شدند در همان جا او به هم قطارانش آموزش كشتي و دفاع شخصي مي داد. با اين هدف كه نيروي بدني آنها از زمان ورود به بازداشتگاه بيشتر مي شود در همانجا بود كه او روش ورزشي خود را كه بعدها "كنترولوژي" ناميده شد ، طراحي كرد در همان دوران او به بازداشتگاه ديگري منتقل شد و تقريبا به عنوان پرستار با زندانيان زيادي كه داراي بيماريهاي شايع زمان جنگ و حبس بودند كار مي كرد . سپس او شروع به ساخت وسايلي كرد كه با اين افراد توانبخشي كار كند .

اين وسايل از تختها و فنرهاي قديمي و ابزار خراب و كهنه بيمارستان بودند كه از آنها بعنوان وسايل و تجهيزات توانبخشي استفاده مي كرد .

در سال 1918 آنفولانزاي مرگزا و خطرناكي سراسر دنيا را فرا گرفت و ميليونها نفر را طعمه خود كرد كه فقط دهها و صدها نفر در انگلستان قربانيان اين بيماري بودند.
افراد ژوزف با اينكه اين بيماري در سطح بازداشتگاه بسيار شيوع پيدا كرده بود همگي جان سالم بدر بردند .
بعد از پايان جنگ ژوزف به آلمان بازگشت و در بخش دفاع شخصي ارتش هامبورگ براي پرورش نيروهاي پليس شروع به كار نمود علاوه بر اين بطور خصوصي نيز روي افراد عادي تمرين مي كرد .
او مي گفت: زماني كه به آلمان برگشتم تمامي اين دستگاهها را اختراع كردم و تا سال 1925 آنجا ماندم و با افراد مبتلا به رماتيسم كار و تمرين مي كردم .
من فكر كردم چرا از قدرت و نيروي زياد بدني استفاده نكنم و حركاتي را طراحي كردم كه با اجراي بسيار آهسته بطوري كه بخشهاي بسيار عميق عضلات درگير شوند و نتايج مثبتي را شاهد بودم.
در همان دوران بود كه ژوزف با رودولف فون لابن آشنا شد .

وي يكي از متخصصان بزرگ حركت شناسي بود .او چندين حركت ژوزف را در تمرينات و كار خود بكار برد و شماري ديگر از متخصصان بنام نيز تمرينات او را در گرم كنندهاي ورزشي خود استفاده مي كردند .

در سال 1925 از او دعوت شد تا ارتش جديد آلمان را تمرين و ورزش دهد و لي از آنجايي كه او از سيستم سياسي آلمان راضي نبود تصميم به ترك كشور نمود.
با كمك چند تن از دوستانش قادر به ترك آلمان و سفر به آمريكا شد.
در راه سفر به آمريكا با كلارا (همسر آينده اش) آشنا شد .

كلارا معلم يك مهد كودك بود و از دردهاي آرتروزي بشدت رنج مي برد ژوزف با تمرينات اختصاصي خود دردهاي كلارا را از بين برد .

پس از ورود به امريكا و شهر نيويورك در سال 1926 آنها در خيابان هشتم اين شهر مركز ورزشي خود را باز كردند. درست در محلي كه چنديد مركز ورزشي و بخصوص باله وجود داشت در همان جا بود كه ژوزف علم كنترلوژي را بعنوان بخش اصلي تمرينات ورزشكارانش قرار داد .

بسياري از مربيان و سر مربيان ، ورزشكاران آسيب ديده خود را جهت ترميم اندام آسيب ديده نزد او مي فرستادند .

بسياري از مربيان نيز براي افرودن تعادل و قواي بدني ، شاگردان خود را به شركت در كلاسهاي ژوزف تشويق مي كردند.
ژوزف پيلاتس يكي از هواداران سلامتي و ورزش بود از هرگونه آلودگي سيگار، الكل و ... اجتناب مي كرد.
بارها در سرماي زمستان اورا فقط با يك شلوار ورزشي كوتاه در حال دويدن در خيابانهاي نيويورك مي ديدند .
در ژانويه 1966 ساختمان آنها آتش گرفت . ژوزف براي نجات وسايل ورزشي به ساختمان برگشت كه ناگهان كف ساختمان زير پايش آتش گرفت و ريزش كرد و او براي مدتي طولاني از ميله اي آويزان مانده بود تا بالاخره ماموران آتشنشاني وي را نجات دادن گفته مي شود اين واقعه كمك بسيار زيادي به مرگ او در سال 1967 در سن 87 سالگي كرده است.

همسرش كلارا كه در امر مربيگري و صبر و حوصله چيزي از ژوزف كم نداشت به اداره مركز ورزشي تا 10 سال بعد و زمان مرگ خودش در سال 1977 ادامه داد .

 منبع:کلینیک تناسب اندام

فواید ورزش پیلاتس و یوگا

---

یوگا و پیلاتس از ورزش هایی هستند که هم برای سلامت جسم مفیدند و هم برای سلامت روح. در این مقاله، فواید این ورزش ها را برای شما بیان می کنیم.

---

فواید ورزش پیلاتس

1- تناسب کل بدن

بر خلاف برخی ورزش ها، در پیلاتس تمامی اندام ها کار می کنند و هیج اندامی در حال استراحت نیست. ورزش پیلاتس، متمرکز بر قدرت است و تمام بدن در این ورزش به فعالیت می پردازد.

تمرینات پیلاتس، قدرت و تعادل عضلانی را افزایش می دهند. همچنین، باعث انعطاف پذیری بدن می شوند و نیز دامنه حرکت مفاصل را زیاد می کنند.

توجه به عمل تنفس و ذهن، کمک می کند که فرد زودتر به تناسب اندام برسد. پیلاتس در طرح های نوتوانی نیز کاربرد وسیعی را دارد.

 

2- سازگار با بسیاری از شرایط جسمانی

مهم نیست که شما هنوز ورزشکار حرفه ای نشده اید و یا برای بار اول شروع به ورزش کرده اید، حرکات پیلاتس برای شما هم مفید است!

ورزش پیلاتس باعث درست ایستادن و نشستن می شود

تمرینات پیلاتس را می توان بر اساس نیازهای افراد تنظیم و تعیین کرد و همه افراد می توانند آن را انجام دهند

 

3- ایجاد مقاومت بدون حجیم شدن عضلات

در پیلاتس، ما نمی خواهیم عضله بسازیم، بلکه می خواهیم عضلات را سفت کنیم تا بتوانند کار کنند. در پیلاتس، انقباض عضلانی به نام "انقباض اکسترنیک " انجام می شود که عضلات دراز را قوی می کند.

 

4- افزایش انعطاف پذیری

در پیلاتس، طول و کشش عضلات و نیز دامنه حرکت مفاصل افزایش پیدا می کنند. در پیلاتس بدن می تواند کشیده و خم شود.

 

5- افزایش قدرت

عضلات اصلی بدن عبارتند از: عضلات عمیق پشت، شکم و لگن. این عضلات از پشت و کمر حفاظت می کنند و باعث انعطاف پذیری بدن می شوند. ما درست نشستن و ایستادن را با استفاده از آنها انجام می دهیم.

هنگامی که این عضلات قوی باشند، بدن شکل می گیرد. این بدان معنا است که گردن و شانه ها را می توانید شل کنید و بقیه عضلات و مفاصل آزادانه به وظایف خود عمل می کنند.

 

6- درست ایستادن و نشستن

ورزش پیلاتس باعث درست ایستادن ونشستن می شود. حرکات پیلاتس موجب قدرت و توازن بدن می گردد.

 

7- افزایش انرژی

در حین حرکات پیلاتس، تنفس و گردش خون تحریک می شود و ستون فقرات و عضلات بیدار می شوند و کار خود را شروع می کنند. در نتیجه، شما احساس خوبی را برای تمام بدن به ارمغان می آورید.

 

8- کاهش وزن

اگر ورزش پیلاتس را به طور روزمره انجام دهید، مطمئن باشید که کاهش وزن می یابید. در پیلاتس، کالری سوخته شده زیادتر از کالری مصرفی می باشد، در نتیجه باعث کاهش وزن می شود.

همراه با ورزش های ایروبیک  (هوازی)، پیلاتس نیز در کاهش وزن و کشیدگی عضلات نقش دارد.

 

9- افزایش ارتباط بین جسم و ذهن

پیلاتس مجموعه ای از هماهنگی بین جسم، ذهن و روح می باشد. ما حرکات پیلاتس را با توجه کامل انجام می دهیم. هنگامیکه حرکات را با توجه انجام دهیم، موجب می شود که بهترین فواید را از هر تمرین پیلاتس بگیریم.

اصول پیلاتس عبارت است از: تمرکز، کنترل، دقت، تنفس و حرکت. تمام این اصول با همکاری جسم و ذهن عمل می کنند.

 

10- راهی برای آموزش پیلاتس

امروزه، محبوبیت پیلاتس بیشتر شده است. شما می توانید در یک سالن ورزشی و همراه با مربی ماهر، پیلاتس را شروع کنید. فقط باید یک لباس مناسب و یک تشک زیرانداز داشته باشید.

 

فواید ورزش یوگا

1- انعطاف پذیری بدن

کشش بدن موجب انعطاف پذیری و افزایش دامنه حرکتی عضلات و مفاصل می گردد. با انجام ورزش یوگا، انعطاف پذیری بیشتری را در پشت، زانو، کمر، شانه ها و لگن خواهید داشت.

 

2- مقاومت

با انجام ورزش یوگا، وزن بدن خود را تحمل می کنید. برای مثال: بر روی یک پا می ایستید و تعادل خود را نگه می دارید و یا بر روی دستانتان می ایستید. برخی از این تمرینات را باید به آرامی انجام دهید تا قدرت شما افزایش یابد.

 

3- سفت کردن عضلات

همانطور که قدرت عضلات زیاد می شود، سفتی عضلات نیز رخ می دهد. ورزش یوگا کمک به طویل شدن و لاغر شدن عضلات می کند.

 

4- کاهش درد

افزایش انعطاف پذیری و قدرت بدن می تواند بسیاری از دردها (مخصوصا درد کمر ) را از بین ببرد.

بسیاری از افرادی که کمردرد دارند، یا مدت زیادی را پشت کامپیوتر می نشینند و یا زیادرانندگی می کنند، می توانند این ورزش را انجام دهند.

یوگا باعث سفتی و فشرگی ستون فقرات  می شود. با ورزش یوگا از این ناراحتی در امان خواهید بود. همچنین یوگا باعث بهبود توازن و تعادل بدن می شود.

یوگا باعث دوری از عوامل استرس زا و آرامش ذهنی می شود

5- بهتر تنفس کردن

بسیاری از افراد، عمل تنفس عمیق را انجام نمی دهند و اکسیژن کافی را به ریه ها انتقال نمی دهند.

این ورزش باعث تمرکز روی تنفس می شود و به افراد می آموزد که چگونه از ریه ها بهتر استفاده کنیم.

انواع خاص تنفس می تواند به پاک کردن مسیر بینی کمک کند و نیز سیستم اعصاب مرکزی را آرام کند.

این شیوه تنفس، هم بر جسم و هم بر روح دارای اثرات مفیدی است.

 

سه فایده ذهنی یوگا

1- آرامش روح

تمرکز دقیق بر آنچه که بدن در حال انجام دادن آن است، آرامشی در ذهن بوجود می آورد.

ورزش یوگا، روش های مدیتیشن را به شما آموزش می دهد؛ همانند نگاه کردن به تنفس و رهایی از افکار، و این خود عاملی است برای آرامش ذهن.

 

2- کاهش استرس

فعالیت بدنی، عاملی برای فروکش کردن استرس می باشد. ورزش یوگا نیز دارای این خاصیت می باشد.

مشکلات روزانه چه بزرگ و چه کوچک، با یوگا از بین می روند.

یوگا باعث دوری از عوامل استرس زا می شود و امید تازه ای را به زندگی می بخشد.

تاکید یوگا بر زندگی حال است. گذشته را فراموش می کنید و نگران آینده نیستید. این عامل باعث دوری از استرس می شود.

 

3- آگاهی از بدن

انجام یوگا، آگاهی شما را نسبت به بدنتان بالا می برد. با انجام حرکات ظریف و کوچک، بدن خود را صاف و مستقیم می کنید. این عمل باعث می شود که درست بنشینید و درست بایستید و اعتماد به نفس در شما افزایش می یابد.

منبع:تبیان