درمان دیسک بین مهره ای و تنگی کانال نخاعی با تزریق کورتون

تزریق کورتون به کمر روشی برای درمان کمردرد یا کنترل علائم بعضی از بیماری های ستون مهره است.در این روش درمانی که یکی از روش های جراحی بسته ستون فقرات می باشد، کورتون یا کورتیکواستروئید (معمولا متیل پردنیزولون) را به درون فضای اپیدورال تزریق میکنند. فضای اپیدورال فضای اطراف دورال ساک است. دورال ساک Dural sac یا کیسه سخت شامه فضایی است کیسه مانند که از پرده بافتی به نام دورا یا سخت شامه درست شده است. دورا یا سخت شامه اطراف نخاع و ریشه های عصبی که از آن خارج میشوند را فرا گرفته و آن را محصور میکند و بدین طریق کیسه و فضایی بسته به نام دورال ساک را بوجود میاورد. کل نخاع به همراه سخت شامه اطراف آن در درون کانال نخاعی قرار گرفته است.

کانال نخاعی یک کانال استخوانی است که از پشت سر هم قرار گرفتن مهره ها بوجود میاید. در واقع دورا درون فضای خالی استخوانی مهره قرار دارد. فضای بین دورا و استخوان مهره را فضای اطراف دروا یا اپی دورال Epidural space میگویند. این فضا در واقع حجمی نداشته و مجازی است. وقتیدیسک بین مهره ای دچار فتق دیسک کمر شده و جابجا میشود این جابجایی در واقع در درون فضای اپیدورال بوقوع میپیوندد.

کورتون یا کورتیکواستروئید ها داروهای بسیار قوی ضد التهابی هستند. با تزریق این داروها در فضای اپیدورال میتواند التهاب موجود در ناحه بخصوص التهاب اطراف ریشه های عصبی را کاهش داده و درد ناشی از آن مثل دیسک کمر را از بین برد.

در هرنی دیسک بین مهره ای، دژنرسانس دیسک بین مهره ای و تنگی کانال نخاعی میتوان از تزریق اپیدورال کورتون برای کنترل علائم دیسک کمر استفاده کرد.

 

روش های مختلفی برای درمان دیسک کمر و کمر درد با تزریق وجود دارد ولی بهترین آنها استفاده از فلوروسکوپی در اطاق عمل است. در این روش بیمار بر روی تخت جراحی قرار گرفته و پزشک متخصص ( متخصص جراحی اعصاب، متخصص ارتوپدی، متخصص رادیولوژی و یا متخصص بیهوشی) محل فورامن بین مهره ای را با استفاده از دستگاه فلوروسکوپ ( نوعی دستگاه رادیوگرافی کامپیوتری که در اطاق عمل استفاده شده و با آن میتوان استخوان بیمار را بر روی مانیتور دستگاه مشاهده کرد) دیده و دارو را دقیقا در آن محل و در فضای اپیدورال تزریق میکند.

تزریق اپیدورال با بیحسی موضعی انجام شده و نیازی به بیهوشی ندارد. این تزریق معمولا 30-15 دقیقه طول میکشد و برای انجام آن بیمار باید به پهلو یا به شکم بخوابد. بعد از آن به بیمار توصیه میشود تا مدتی دراز بکشد.

در بعضی شرایط بهتر است تزریق اپیدورال انجام نشود که مهمترین آنها وجود مشکلات انعقادی در بیمار، حساسیت بیمار به دارو و حاملگی است. در صورت وجود دیابت و یا بیماری قلبی باید در انجام تزریق اپیدورال احتیاط های لازم را به عمل آورد.

 

مطالب مرتبط:

 

عفونت دیسک کمر درجوانان

 

چاقی و کمردرد

 

درمان و عوارض جراحي پارگی دیسک

 

عفونت مهره ها ی کمر

 

 

 

چاقی و کمردرد

شیوع چاقی رفته رفته در بسیاری از جوامع انسانی در حال افزایش بوده و این مشکل بتدریج بصورت یک اپیدمی درمیابد. مدرن شدن جوامع بخصوص جوامع شهری تاثیر زیادی بر رفتارهای غذایی ما داشته است. امروزه غذای بیشتری نسبت به روزگارهای پیشین در دسترس مردم قرار گرفته و انواع غذاهای آماده در اکثر فروشگاه ها وجود دارد. مردم بیشتر در بیرون از خانه غذا میخورند و این موجب میشود کنترل کمتری بر محتوا و کیفیت غذای خود داشته باشند.

بچه ها بتدریج چاقتر میشوند. آنها بجای بازی هایی که مستلزم فعالیت بدنی است بیشتر مینشینند و بازی کامپیوتری میکنند. وقتی گرسنه نیستند غذا میخورند و در تلویزیون بطور مرتب تبلیغات مربوط به خوراکی های پر کالری را مشاهده میکنند.

بسیاری میدانند که چاقی ارتباط مستقیمی با بیماری های قلبی، دیابت، افزایش فشار خون و سرطان های دستگاه گوارش دارد ولی در مورد ارتباط چاقی و کمردرد کمتر بحث شده است. امروزه مشخص شده که چاقی میتواند بطور نزدیکی با علائم گودی کمر، بیماری های پوکی استخوان، آرتروز، روماتیسم مفصلی، تنگی کانال نخاعی و اسپوندیلولیستزی ارتباط داشته باشد و این بیماری ها همگی میتوانند موجبکمردرد شوند.

یکی از وظایف ستون مهره انتقال وزن تنه از طریق لگن به اندام تحتانی و سپس زمین است و این طبیعی است که با افزایش وزن تنه نیروهای بزرگتری از این ساختمان عبور کند. این نیروها میتوانند بتدریج سبب اختلال در کارکرد آن و بعد از مدتی بروز آسیب های ماندگار و تخریب در ساختارهای تشکیل دهنده ستون مهره شود.

چاقی و افزایش وزن میتواند با مکانیسم های مختلفی موجب کمردرد شود. مهمترین انها عبارتند از

• با افزایش وزن میزان زیادی چربی در شکم تجمع پیدا میکند. شکم بزرگ موجب میشود گودی کمر بیشتر شده و لگن به سمت چلو بچرخد. این افزایش تقعر در ستون مهره کمری موجب وارد شدن فشار بیش از حد به دیسک بین مهره ای و مفاصل بین مهره ها میشود.

• پایین ستون مهره یعنی ناحیه کمر بیشترین تاثیر را از افزایش وزن میپذیرد. وزن زیاد تنه در این محل میتواند موجب فشار بیش ار حد به مهره ها شود. این فشار بتدریج موجب خراب شدن دیسک بین مهره ها میگردد. این آسیب و خرابی در دیسک کمر  کم کم موجب چروکیده شدن و کاهش ارتفاع دیسک کمر شده و در نتیجه مهره ها به هم نزدیک تر میشوند. نزدیکی مهره ها به هم موجب افزایش فشار به مفصل بین مهره ها میشود. به این مفاصل فاست Facet joints میگویند. فشار بیش از حد به مفاصل فاست بتدریج موجب بروز آرتروز و ساییدگی در آنها شده و که نتیجه آنها درد است.

• خرابی دیسک بین مهره ای زمینه را برای افزایش احتمال بروز فتق دیسک بین مهره ای افزایش میدهد.

• در افراد چاق به علت فشارهای زیادی که به مهره ها وارد میشود بافت های اطراف دچار التهاب میشوند. یکی از واکنش های بدن به این التهاب تولید بافت همبندی و استخوان اضافه است. این بافت های اضافی در اطراف نخاع میتوانند فضای کانال نخاعی را کم کرده و در نتیجه موجب بروز بیماری تنگی کانال نخاعی شوند.

• در افراد چاق احتمال بروز اسپوندیلولیستزی یا سر خوردن مهره ها هم بیشتر میشود.

• افراد چاق فعالیت های فیزیکی کمتری دارند. این کم تحرکی بتدریج میتواند موجب ضعف عضلات ستون مهره و شکم شود. ضعیف شدن این عضلات از مهمترین علل شناخته شده در بروز کمردرد است

مطالب مرتبط:

 

تمرینات انعطاف پذیری کمردرد

 

نرمش های مربوط به کمردرد

 

حرکات درمانی برای مبتلایان به کمردرد

 

درد در قسمت پایینی کمر

 

علل و پیشگیری کمردرد

 

درمان جدید کمردرد با تزریق نمک!

 

بهترین میوه برای درمان چاقی چیست؟

عوارض عمل جراحی تنگی کانال نخاعی کمری

 بیمار بعد از چند روز از بیمارستان مرخص میشود. بیمارانی که برای آنها فقط عمل دکمپرشن انجام شده است معمولاً زودتر از بیمارستان مرخص میشوند. ممکن است پزشک ارتوپد برای شما کمربند طبی ( بریس یا کرست) تجویز کند تا از آن در دوران بعد از جراحی استفاده کنید. پزشک شما را تشویق میکند تا هرچه زودتر راه بروید. ممکن است در این دوران نیاز به فیزیوتراپی داشته باشید.

فیزیوتراپ به شما کمک میکند تا نرمش هایی را نجام دهید که به کمک آنها قابلیت انعطاف ستون مهره را بیشتر کرده و قدرت عضلات اطراف ستون مهره و شکم خود را افزایش دهید. اغلب افراد بعد از چند روز تا چند هفته میتوانند به کار خود اگر پشت میز باشد برگردند ولی توانایی انجام فعالیت های روزمره نیاز به گذشت 3-2 ماه دارد.

 عوارض عمل جراحی تنگی کانال نخاعی کمری:

 مانند هر جراحی دیگر احتمال خونریزی، عفونت، لخته شدن خون در ساق ها، و مشکلات بدنبال بیهوشی وجود دارد. احتمال این عارض کم است. بیماران مسن تر، چاق تر، دیابتیک، آنها که سیگار میکشند و بیمارانی که سابقه بیماری های داخلی دارند بیشتر در معرض خطر عوارض جراحی هستند. بعد از جراحی ممکن است عوارض دیگری هم رخ دهد مثل :

  • پارگی پرده دور نخاع
  • جوش نخوردن مهره ها
  • جابجا شدن پیچ ها و میله ها
  • آسیب عصبی
  • نیاز به جراحی مجدد
  • کم نشدن درد
  • برگشت درد و دیگر علائم

بهترین درمان تنگی کانال نخاعی

كمردرد در زنان باردار !

ورزش های مناسب برای تنگی کانال نخاع

 

درمان تنگی کانال نخاع کمری با طب فیزیکی

 

پیشگیری از کمر درد

 

درمان تنگی کانال نخاعی با ورزش

 

 

پیشگیری از کمر درد

اگر درد کمر را تجربه کرده‌اید، مطمئن باشید که تنها نیستید. به طور میانگین، 4 نفر از هر 5 نفر دچار کمردرد می‌شوند. به همین دلیل کمر درد پنجمین بیماری یا دردی است که افراد به خاطر آن به پزشک مراجعه می‌کنند.

کمردرد انواع مختلفی دارد که از جمله می‌توان به بروز درد‌های مبهم تا احساس سوزش در کمر اشاره کرد. این درد‌ها ممکن است در هر فرد دلایلی متفاوت داشته باشند. گاهی این درد‌ها ناشی از شکستگی، پیچ‌خوردگی یا تصادف هستند.

 گاهی هم بیماری‌هایی مانند آرتروز، فیبرومالاژیا (سندرم درد اسکلتی-عضلانی مزمنی است که با درد منتشر، نقاط حساس، خستگی و اختلال خواب مشخص می‌شود) و تنگی کانال نخاعی از عوامل درد هستند. بسیاری از افراد نیز به خاطر اضافه وزن و کم تحرکی، به کمردرد دچار می‌شوند. کمردرد از آن دردهاییاست که نباید نادیده گرفته شود.

درد‌های کمر، معمولاً ظرف چند روز یا چند هفته التیام می‌یابند و درمان‌هایی همچون جراحی، به ندرت ضرورت پیدا می‌کنند. اما با رعایت استراتژی‌هایی که دراین مطلب اشاره شده، می‌توانید در پیشگیری از شروع درد و جلوگیری از بازگشت آن به شکل مثبتی عمل کنید و حتی می‌توانید با فشار، درد را از بین ببرید.

1. بیشتر ورزش کنید
 اگر از درد کمر خود شکایت دارید، شاید تصور می‌کنید که بهتر است از فعالیت بدنی خود بکاهید و بیشتر استراحت کنید. البته 1 یا 2 روز استراحت ممکن است در کاهش درد موثر باشد؛ اما استراحت بیشتر از آن می‌تواند بر درد شما بیافزاید. فعالیت فیزیکی می‌تواند در کنار کاهش التهاب و جلوگیری از تنش عضلانی، خون‌رسانی به ماهیچه‌های پشت را بیشتر کند و مواد مغذی را به مناطق آسیب دیده برساند.
سعی کنید قبل و بعد از ورزش، حتماً بدن خود را به ترتیب گرم و سرد کنید.

2. مراقب وزن‌تان باشید
اضافه وزن، خصوصاً در ناحیه میانی بدن می‌تواند منجر به تغییر مرکز ثقل بدن و فشار بیشتر بر کمر شود. اگر سعی کنید وزن خود را به حالت ایده‌آل و البته کمتر برسانید، می‌توانید به کاهش درد کمر خود کمک کنید. (جلوگیری از افزایش دوباره وزن)

3. سیگار نکشید
 از آنجا که نیکوتین موجود در سیگار منجر به کاهش سرعت جریان خون به دیسک‌های ستون فقرات می‌شود، افراد سیگاری به مراتب شکایت بیشتری از درد کمر خود دارند. اگر سیگار می‌کشید و می‌خواهید از درد کمر رهایی یابید، شاید کم کردن مصرف سیگارتان به شما کمک کند تا علائم بهبود درد را حس کنید. 

4. وضعیت خواب خود را اصلاح کنید
 اگر شما مستعد کمر درد هستید، به هنگام مراجعه به پزشک، در مورد روش صحیح خوابیدن سوال کنید. معمولاً خوابیدن به پهلو، در حالی‌که پا‌های‌تان اندکی در حالت خم شده قرار گرفته باشند، موقعیتی است که بیشتر توصیه می‌شود. اگر خواب به پشت را ترجیح می‌دهید، توصیه می‌شود بالشی کوچک را زیر زانو‌ها و بالشتکی را هم زیر قوس کمر خود قرار دهید. البته یک تشک نرم و راحت نیز بسیار بر کاهش درد‌های کمر موثر است.
دقت کنید که خوابیدن به شکم فشار بسیاری به کمر می‌آورد و به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

5. به وضعیت قرارگیری بدن‌تان توجه بیشتری نشان دهید
 اگر مجبور هستید که ساعات طولانی به صورت نشسته کار کنید، برای جلوگیری از کمردرد از صندلی‌ای استفاده کنید که پشتی آن صاف و کمی از بالا تنه شما کوتاه‌تر باشد. توصیه می‌شود موقعیت شما پس از نشستن روی صندلی طوری باشد که زانو‌ها کمی بالا‌تر از باسن قرار گیرند.
در صورتی که مجبور هستید بیشتر به صورت ایستاده کار کنید، سعی کنید کشیده و قائم بایستید و سر خود را بالا بگیرید. همچنین در صورت امکان هر از چندگاهی به یکی از پا‌هایتان استراحت دهید و هر ۱۵ ثانیه پای خود را تعویض کنید.

6. هنگام بلند کردن اجسام سنگین مراقب باشید
 برای بلند کردن اجسام خم نشوید. بهتر است به جای خم شدن، به روی زانو‌های خود نیم خیز شوید و در حالی‌که از عضلات شکم خود کمک می‌گیرید، نسبت به بلند کردن جسم مربوطه اقدام کنید. همچنین به هنگام بلند کردن وسایل مختلف، مراقب باشید که پیج و تاب احتمالی در بدن خود ندهید، چرا که ممکن است به ستون فقرات آسیب بزنید.

7. کفش پاشنه بلند نپوشید
این کفش‌ها فشار جاذبه زمین را به بخش میانی بدن منتقل می‌کنند. اگر ارتفاع پاشنه از یک اینچ (2.5 سانتی‌متر) بیشتر شود، باید منتظر درد‌های وحشتناک کمر هم باشید. به همین دلیل حتی اگر مجبور به استفاده از این کفش‌ها هستید، مدت زمان استفاده از آنها از چند ساعت تجاوز نکند.
در صورتی که دچار کمردرد می‌شوید، توصیه می‌شود از کفش‌هایی با ارتفاع پاشنه استاندارد استفاده کنید.

8. شلوارهای جین بسیار تنگ را فراموش کنید
 شلوار و البسه تنگ می‌تواند به هنگام نشستن، راه رفتن یا حتی ایستادن منجر به تشدید درد کمر شوند.

9. روی کیف پول خود ننشینید
چنانچه عادت دارید کیف پول خود را در جیب عقب‌تان قرار دهید، برای مدت زمان طولانی روی آن ننشینید. برای مثال به هنگام رانندگی یا کار کردن با کامپیو‌تر خود، بهتر است کیف پول‌تان را از جیب خود در بیاورید تا روی سطح صافی بنشینید.

10. انتخاب مناسب کیف دستی و کوله پشتی
 کیفی را انتخاب کنید که بندهای قابل تنظیم داشته و حمل آن آسان باشد. بندهای تنظیم شدنی اجازه می‌دهند بتوانید وزن کیف را به طور مساوی روی شانه‌ها توزیع کنید. این مساله کمک می‌کند که حتی در صورتی که دچار کمردرد باشید، بتوانید با راحتی بیشتری کیف خود را حمل کنید.

11. قوز نکنید
کمربندهای مخصوصی وجود دارند که می‌توانند به عنوان مانعی کاربردی از قوز کردن جلوگیری کنند. استفاده از آنها پس از انواع خاصی از عمل جراحی توصیه می‌شود.
هر چند که استفاده از این نوع کمربند‌ها تاثیر مستقیمی بر کاهش کمردرد ندارد، اما با توجه به اینکه از قوز کردن جلوگیری می‌کنند می‌توانند روی کاهش درد در ناحیه کمر موثر باشند.

 

مطالب مرتبط:

ورزش های مخصوص کج پشتی

کاهش کمر درد با فیزیوتراپی

کمر درد و راه های درمان کمر درد

علل تنگی کانال نخاع گردن

تنگی کانال نخاع گردن

در حالت معمولی فضایی که در درون ستون مهره به نخاع اختصاص داده شده یعنی کانال نخاعی بیش از اندازه مورد نیاز نخاع است. در ابتدای تنگ شدن این کانال تا وقتی فشاری به نخاع وارد نشده مشکلی برای بیمار ایجاد نمی شود. وقتی شدت تنگی بیشتر شده و از اطراف بر روی نخاع فشار وارد شد علائمی ظاهر می شود. این فشار بر روی نخاع و ایجاد مشکلات در آن را میلوپاتی Myelopathy می گویند.

علل تنگی کانال نخاع گردن

تنگی کانال نخاعی می تواند به علل متفاوتی ایجاد شود که مهمترین آنها عبارتند از:

تنگی مادرزادی

در ابن بیماران کانال نخاعی از بدو تولد تنگ است با این حال در ابتدا مشکل خاصی ندارند ولی با کوچکترین آسیبی به گردن دچار علائم می شوند. کانال نخاعی این افراد در سنین بالاتر باز هم تنگ تر شده و مشکلات بیشتری را برای آنها ایجاد می کند. با بالا رفتن سن استخوان هایی از حلقه استخوانی جسم مهره به دورن آن رشد کرده و موجب تنگ تر شدن فضای درونی آن می شوند.

دژنرسانس

دژنرسانس Degeneration به معنای خراب شدن بافت بوده و شایعترین علت تنگی کانال نخاعی است. این وضعیت به علت ضربات مکرر و استرس هایی است که در طول عمر بتدریج به ستون مهره وارد شده و آن را فرسوده و خراب می کند. دیسک بین مهره ای بتدریج آب خود را از دست داده و قدرت ارتجاعی آن کم می شود، کوچک و کم ارتفاع شده و در نتیجه فاصله بین مهره ها کاهش می یابد. استخوان های اضافه بتدریج از حلقه استخوانی مهره به درون آن رشد کرده و فضای درونی آن را تنگ می کنند.

رباط های اطراف مهره هم بتدریج کلفت تر شده و با برآمده شدن به درون کانال نخاعی فضای آن را تنگ تر می کنند. فضای کانال نخاعی می تواند به علت فشار بافت های اطراف آن تنگ شود.

ناپایداری ستون مهره

گاهی اوقات به علت ضربات شدید به سر و گردن رباط های اطراف ستون مهره گردنی کشیده شده و یا پاره می شوند. این رباط های آسیب دیده نمی توانند مهره ها را خوب در کنار هم نگه دارند و در نتیجه مهره ها حرکات اضافی انجام می دهند و به درستی در سر جای خود پایدار نمی مانند. بیماری هایی مانند روماتیسم مفصلی هم می تواند رباط های اطراف ستون مهره گردنی را شل تر کرده و موجب ناپایداری مهره ها شوند. این ناپایداری و بدنبال آن حرکت نامناسب مهره ها می تواند موجب تنگی کانال نخاعی شود

هرنی دیسک گردن

هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای گردن به علت پاره شدن حلقه اطراف دیسک و بیرون زدن قسمت ژلاتینی درونی آن در قسمت پشت ایجاد می شود. این پارگی می تواند به علت ضربات شدید به سر و گردن بوجود آمده و جابجایی دیسک به درون کانال نخاعی موجب تنگ شدن فضای آن و بروز علائم تنگی کانال می گردد.

مطالب مرتبط:

درمان طب فیزیکی در تنگی کانال نخاعی

تشخیص تنگی کانال نخاع گردن

درمان بدون جراحی وجراحی تنگی کانال نخاع گردنی

درمان دارویی دیسک گردن

درمان فتق دیسک بین مهره ای گردن

عوارض پارگی دیسک گردن

 

منبع: ایران ارتوپد

درمان تنگی کانال نخاع کمری با طب فیزیکی

تنگی کانال نخاعی موجب باریک شدن مسیر عبور اعصاب در داخل کانال نخاعی می‌شود . تنگی نسبی و یا کامل می باشد . اغلب مبتلایان تنگی کانال نخاعی به در سنین بالای پنجاه سال هستند و بر اثر تغییرات دژنراتیو و پیر شدن ستون فقرات به این بیماری مبتلا شده اند.

با توجه به اینکه تنگی کانال نخاعی معمولا بخوبی به درمانهای جراحی پاسخ نمی دهد روشهای مختلف طب فیزیکی برای درمان آن بکار می رود.

در تنگی کانال نخاعی ۱۵ درصد افراد مبتلا بدتر می شوند و ۱۵ درصد بدون درمان بهتر می شوند و ۷۰ درصد در طول زمان تغییری نمی کنند.

درمان های طب فیزیکی برای درمان تنگی کانال نخاع کمری

درکسانی که عمل جراحی را دیرتر انجام می دهند اغلب تفاوتی با عمل جراحی زودرس ندارد بنابراین درمانهای طب فیزیکی در تنگی کانال کمری مهم است.

تمرینات مناسب و طب سوزنی همراه با دارو با کم کردن چسبندگی عضلات معمولا باعث بهتر شدن بیماری می گردد.

مطالب مرتبط:

بهترین درمان تنگی کانال نخاعی

درمان درد سیاتیک و تنگی کانال نخاعی با تزریقات

تشخیص تنگی کانال نخاعی

درمان غیر جراحی تنگی کانال نخاع

تنگی کانال نخاعی و درمان

منبع: ایران سلامت

درمان درد سیاتیک و تنگی کانال نخاعی با تزریقات

 

تریقات استخوان دنبالچه جهت تسکین دردهای سیاتیک و کمردردها به کار می رود داروهای ضدالتهاب و نیز استرویید ها جهت کاهش التهاب ناشی از تنگی کانال نخاعی، سیاتیک و بیرون زدگی دیسک استفاده می شود.

همچنین از داروهای بی حسی قبل از تزریقات استفاده شده تا درد موقع تزریق به حداقل برسد. پس از ورود سوزن به محل, ماده رنگی تزریق می شود. تزریق ماده رنگی جهت مشاهده محل دردناک و اطمینان از محل دقیق سوزن قبل از تزریق دارو است. اغلب بیماران پس از یک یا دو تزریق کاهش درد قابل توجهی را بیان می نماید. حداکثر ۳ تزریق در این محل انجام می شود.

البته در صورتیکه تزریق اول در ۱۰ روز اول بهبودی قابل توجهی را ندهد بایستی این روش را کنار گذاشته و روش های دیگری مثل تزریق داخل دریچه کانال نخاعی را در نظر گرفت.

 

دیسک کمر و درد سیاتیک

تشخيص ودرمان درد سياتيك

درمان سياتيك

پیشگیری از کمر درد درمحل کار

درمان فتق دیسک کمر

بهترین درمان تنگی کانال نخاعی

 

منبع: شهرام شمس

علل ودرمان کمردرد

علل دردکمر

• تحت فشار قرار گرفتن ریشه های عصب نخاعی که به اندام تحتانی می روند: می تواند سبب بروز درد تیز و تیر کشنده و بی حسی و گزگز شدن در اندام تحتانی شود. تحت فشار قرار گرفتن ریشه های اعصاب نخاعی (مثل عصب سیاتیک )

 علل مختلفی دارد که عبارتند از :

 a. پارگی و فتق دیسک : معمولاً تغییرات تخریبی در دیسکها از دهه سوم شروع شده و این تغییرات سبب کاهش توان دیسک در انجام خاصیت ضربه گیری و مستعد شدن آن به تخریب و فتق میشود.

 b. تنگی کانال نخاعی: تغییرات تخریبی در مهره ها و دیسک ها بدنبال افزایش سن و علل دیگر و نیز بیماریهای مفصلی همراه سبب تنگی کانال نخاعی شده و ایجاد علائم مربوط به تحت فشار قرار گرفتن نخاع که شامل درد در هنگام ایستادن طولانی مدت یا راه رفتن مسافتی کوتاه است می شود و همچنین امکان دارد خشکی صبحگاهی در ناحیه کمر وجود داشته باشد.

 c. تنگی کانال عبوری ریشه های عصبی: همراه با کاهش ضخامت و حجم دیسکها با افزایش سن فضای مفصلی کاهش یافته و با کوچکترین ضربه التهاب ایجاد شده سبب تحت فشار قرار گرفتن اعصاب نخاعی هنگام خروج از فضای بین مهره ای می شوند.

• درد ناشی از کشیدگی ماهیچه ای یا رباط های کمر: درد ناشی از اختلال عضلانی بصورتی است که در نواحی خاص در لمس آن ناحیه حساسیت و درد ایجاد شود و نیز دامنه حرکات در آن ناحیه کاهش یافته باشد. این درد با تحت کشش قرار دادن آن ناحیه عضلانی تسکین می یابد.

• درد ناشی از عفونتهای ستون مهره : اغلب در شب تشدید و با نشستن و ایستادن طولانی مدت هم تشدید می گردد و اغلب همراه با تب و یک مشکل زمینه ای مثل اعتیاد تزریقی یا ضعف ایمنی یا است.

• درد ناشی از تومورهای ستون مهره : که اغلب با کاهش وزن همراهی دارند و عموماً در سنین بالا دیده می شوند.

 

نشانه های درد ناشی از آسیب کمر
• دردی که امکان دارد به جلو, کناره ها یا عقب ساق تیز بکشد یا محدود به ناحیه تحتانی کمر باشد.
• دردی که با فعالیت بدتر شود.
• دردی که در شب یا در نتیجه نشستن طولانی مدت مثلاً رانندگی طولانی بدتر شود.
• دردی که همراه با گزگز شدن یا ضعف در بخشی از پا شود

درمان کمردرد

درمان در خانه :

• برخی مطالعات نشان داده اند که قراردادن یک بالش کوچک در سمت داخل یا زیر زانو هنگام خواب دردکمر امکان دارد بهتر شود. 

• در مورد دردهای حاد انجام ورزشهای کمر معمولاً سودی ندارد اما در دردهای مزمن ( بیش از یکماه ) ورزش می تواند با تقویت عضلات درد را کاهش و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

• داروهایی مثل ایبوبروفن و استامینوفن می تواند در کوتاه مدت دردکمر را تسکین بخشند اما توجه کنید چنانچه دچار زخم معده یا خونریزی گوارشی شده اید قبل از مصرف این داروها با پزشک مشاوره شود.

• گرم کردن و سرد کردن موضعی می تواند درد را بهبود بخشد.

• اغلب متخصصان معتقدند که استراحت طولانی در بستر با دوره بهبودی طولانی تری همراه است.

درمان طبی :

درمان طبی با این پیش فرض باید صورت گیرد که 90% از دردهای حاد کمر طی یکماه بهبودخودبخودی دارند لذا درمان در خانه و استراحت اولین درمان در درد حاد کمری است. اغلب متخصصان توصیه می کنند که بمدت دو روز استراحت در بستر و کاهش فعالیت صورت گیرد و مدت بیشتری از 2 روز را لازم نمی دانند.

 استفاده از گرما درمانی ( حوله گرم ) و یا سرما درمانی ( یخ درمانی ) می تواند مفید باشد. اما جهت درمان طبی بر حسب سابقه پزشکی فردـ آلرژی های احتمالی و سایر داروهای مصرفی توسط فرد پزشک داروی مناسب را انتخاب و تجویز می کند.

 دارو کمردرد

1- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی: داروهای اصلی مورد استفاده در درد حاد کمر می باشند وانواع مهم آنها عبارتست از ناپروکسن و ایبوبروفن

.
2- استامینوفن: فقط اثر ضد درد دارد و برخلاف داروهای بالا اثر ضد التهاب ندارد.

3- شل کننده های عضلانی: برخی اعتقاد دارد که اسپاسم عضلانی از علل دردکمر است و این داروها با رفع این انقباض نابجا باعث کاهش درد می شوند.

4- ضد دردهای اپیوئیدی: می توانند در کاهش درد مفید باشند اگر چه زمان بهبودی را تسریع نمی کنند. این داروها می توانند سبب یبوست, وابستگی و کاهش پاسخ به محرکها شوند. اعتقاد بر این است که استفاده کوتاه مدت از این داروها مفید است.

5-  استروئیدها ( کورتون ): استروئیدهای خوراکی جایی در درمان ندارند. تزریق در فضای مفصلی خلفی می تواند در افرادی که دچار درد مزمن سیاتیکی اند مفید باشد.

جراحی:

گاهی جهت درمان درد سیاتیک و نیز درد عصبی پیشرونده ناشی از فتق دیسک ضرورت دارد.

مطالب مرتبط:

• مشاهده فیلم آموزشی ورزش مناسب کمردرد و دیسک کمر
• درمان طب فیزیکی در تنگی کانال نخاعی
• راه های درمان بیرون زدگی و پارگی دیسک کمر کدام است؟
• بیماری دیسک کمر
• دردهاي عصب سياتيک و درمان ها
• درمان کمردرد باروشهای فیزیوتراپی
• طب سوزنی در درمان كمردرد

منبغ:سلامتی

 

تشخیص تنگی کانال نخاعی

 

•  تشخیص تنگی کانال نخاعی

تشخیص: تشخیص تنگی کانال در برخی مواقع دشوار است، متخصص طب فیزیکی بر اساس شرح حال، معاینه بالینی دقیق و در صورت لزوم انجام تصویر برداری و نوار عصب  این مشکل را تشخیص می دهند

 انواع تصویر برداری: عکس ساده مواردی مثل لیز خوردگی مهره ها در عکس ساده بررسی می شود.

 ام ار ای، با استفاده ازامواج قوی مغناطیسی تصویری از مقاطع مختلف میگیرد ومیتواند انواع اسیب به رباطها ودیسک ها  را نشان دهد.

 همچنین  اختلال بافت نرم مثل تومرها مشخص میشود. اشکال عمده آم آری آی  این است که یافته های ام آری در بسیاری از موارد بیشتر از مشکل بیمار است در موارد زیادی باعث نگرانی بیمار می شود و باید با یافته های بالینی و نوار عصب و عضله تایید شود.

نوارعصب و عضله:

دقیق ترین راه تشخیص تنگی کانال نخاعی و تعیین شدت آن است. بخصوص در مواردی که ام ارای درگیری نشان می دهد نوار عصب نشان می دهد آیا واقعا یافته های ام آر آی  علایم بیمار را ایجاد نموده است. تصمیم گیری برای انجام جراحی بر اساس یافته های شرح حال و معاینه و نوار عصب  است و ام آر آی بجز موارد خاص مثل وجود تومر ارزشی در این تصمیم گیری ندارد.

 

مطالب مرتبط:

• درمان طب فیزیکی در تنگی کانال نخاعی
• درمان غیر جراحی تنگی کانال نخاع
• تنگی کانال نخاعی و درمان
• درمان لیز خوردگی مهره

منبع: دکتر رئیسی

 

 

 

درمان طب فیزیکی در تنگی کانال نخاعی

• درمانهای طب فیزیکی در تنگی کانال نخاعی

با توجه به اینکه تنگی کانال نخاعی معمولا بخوبی به درمانهای جراحی پاسخ نمی دهد روشهای مختلف طب فیزیکی برای درمان آن بکار می رود.

در تنگی کانال نخاعی 15 درصد افراد مبتلا بدتر می شوند15 درصد بدون درمان بهتر می شوند و 70 درصد در طول زمان تغییری نمی کنند. درکسانی که  عمل جراحی را دیرتر انجام می دهند اغلب تفاوتی با عمل جراحی زودرس ندارد  بنابراین درمانهای طب فیزیکی در تنگی کانال کمری مهم است.

مطالب مرتبط:

• بهترین درمان تنگی کانال نخاعی
• درمان غیر جراحی تنگی کانال نخاع

 

منبع: دکتر رئیسی