سندرم تونل کارپ

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد

سندرم تونل کارپ

فرهنگ بیماریها و پاتولوژی های مرتبط با ارتز و پروتز

از ارتزها می توان به عنوان ساپورتهای ارتوپدی، بریسها، و اسپلینتها نام برد. ارتزها توسط پزشکان تجویز می شوند و ساپورت و عملکرد لازم را برای بخش های مختلف بدن فراهم کرده و از آنها محافظت می نمایند.

 

ارتزها:

o       از بخشهای مختلف بدن در مقابل ایجاد دفورمیتی های بیشتر محافظت می نمایند، باعث تحریک بهبودی می شوند.

o       عملکرد را به یک ناحیه از بدن که دچار ضعف یا آسیب دیدگی شده است بازمی­گردانند.

o       جایگزین شده یا عملکرد و ثبات را افزایش می­دهند.

 

ارتزها بر اساس اینکه کدام استخوانها، مفاصل و یا بخشهایی از بدن را احاطه می کنند، نامگذاری می شوند.

CO = Cervical Orthosis or Neck Brace

HO = Humeral Orthosis

EO = Elbow Orthosis

WO = Wrist Orthosis

WHO = Wrist Hand Orthosis

SEWHO = Shoulder Elbow Wrist Hand Orthosis

LSO = Lumbo-sacral Orthosis = Back Support

TLSO = Thoraco-lumbo-sacral Orthosis = Back Support/Body Brace

FO = Foot Orthosis = Foot Insert or Foot Orthotic

AFO = Ankle Foot Orthosis

KO = Knee Orthosis or Knee Brace

KAFO = Knee Ankle Foot Orthosis

HKAFO = Hip Knee Ankle Foot Orthosis

 

تنیس البو (Tennis Elbow = Lateral Epicondylitis)

اغلب با افزایش درد بر روی قسمت خارجی آرنج تشخیص داده می شود. بر اثر پارگی های کوچک در تاندونهای اکستنسوری که به آرنج متصل می شوند، ایجاد می گردند. علائم شایع آن عبارتند از : درد در قسمت خارجی آرنج، درد در زمان بلند کردن اجسام، درد در زمان انجام دادن اکستنشن و پرونیشن (بطور مثال چرخاندن دست به سمت پایین)(شکل 1)

شکل 1.

 

گلفرز البو (Golfer's Elbow = Medial Epicondylitis)

بصورت افزایش درد در سمت داخلی آرنج تشخیص داده می شود. اغلب بر اثر پارگی های کوچک در تاندونهای فلکسوری که به آرنج متصل می شوند، ایجاد می شود. علائم شایع آن عبارتند از: درد در سمت داخلی آرنج، درد در زمان بلند کردن اجسام، درد در زمان انجام دادن فلکشن و سوپینیشن (چرخاندن دست به سمت بالا)(شکل 2)

شکل 2.

 

آسیب شبکه بازویی (Brachial Plexus Injury = Erb's Palsy = Waiter's Tip)

آسیبی به شبکه براکیال است که باعث ضعف یا فلجی اندام فوقانی می شود. بیمار معمولا با بازویی مراجعه می کند که کنار بدن آویزان بوده و از شانه به سمت داخل چرخیده است. آرنج در وضعیت اکستنشن بوده ( فلکشن مچ و انگشتان در حالیکه کف دست رو به بالاست حفظ شده است). این عارضه در زایمان های سخت دیده می شود (3~2 مورد در هر 1000تولد). گاهی اوقات علائم آسیب با بی حرکتی برطرف می شود با این وجود اگرهیچ گونه بهبودی حاصل نشود جراحی تجویز می شود.(شکل 3)

شکل 3.

 

سندرم تونل کارپ (Carpal Tunnel Syndrome):

که با درد، بی حسی و گزگز در مچ دست مشخص می شود و معمولا با حرکات تکرار شونده دست همراه است. حرکات تکرار شونده باعث تورمو کامپرشن عصب مدین و تاندونی می شود که از داخل تونل فیروزی در قاعده­ی دست عبور می کند و باعث بروز علائم و نشانه ها می­شود.(شکل 4)

شکل 4.

 

درمان شکستگی ها و مداخله ارتزی

حفاظت از ناحیه آسیب دیده: زمانی که راستای قسمت های دچار شکستگی الاین شد لازم است که از نیروهای مضر دیگر محافظت شوند.

بی­حرکت کردن منطقه آسیب دیده: زمانی که استخوانها در راستای صحیح بهبود می­یابند لازم است که محل شکستگی بی­حرکت شود. در صورتی که در شروع روند توانبخشی اجازه حرکت داده شود احتمال بد جوش خوردن و الاینمنت ضعیف وجود دارد.

کامپرش =کاهش :این به عدم تحرک اشاره دارد. هدف استفاده از ارتز شکستگی، حفظ فشردگی اندام جهت حفظ راستای شکستگی می­باشد.

 

حرکت دادن به بیمار

    دامنه حرکتی: ضروریست که بعداز شروع اولین پروسه­ی بهبود، ناحیه­ی دچار شکستگی را حرکت داد. این به جلوگیری از کانتراکچر، حفظ قدرت عضلانی و نیز به تحریک رشد استخوان کمک می کند.

    بازسازی استخوان

    استخوان پویا است و به طور مداوم در پاسخ به نیروهای مکانیکی و مطالبات متابولیکی تغییر شکل می­دهد. استرس، فشار، تحمل وزن و فعالیت فیزیکی احتیاج به کمک جهت کنترل فرایند تغییر شکل را افزایش می­دهد.

 

دسته بندی شکستگی­ها

    شکستگی بسته (Closed fracture):شکستگی استخوان بدون ایجاد زخم باز

    شکستگی همراه با خورد شدگی  (Comminuted Fracture):استخوان به چندین قطعه شکسته می­شود.

    شکستگی جابجا شده (Displaced Fracture):شکستگی استخوان در حالی که راستای بخش های شکسته شده بهم خورده است (شکل 1) .

شکل 1.

    شکستگی همراه با دررفتگی (Fracture Dislocation):این آسیب ترکیبی از دررفتگی مفصل و  شکستگی می­باشد (معمولا در محلی خیلی نزدیک به مفصل اتفاق می افتد). (شکل 2)

شکل 2.

    بد جوش خوردن(Mal – union):ترمیم استخوان در  موقعیت نامطلوب (راستای نادرست)

    جوش نخوردن(Non – union):عدم بهبود دو قطعه استخوان شکسته (pseudo – joint)

 

آسیب ها، سندرم ها و پاتولوژی های اندام تحتانی

صافی کف پا(Pes planus)  :

صاف شدن غیر طبیعی کف و قوس پا را گویند. در بسیاری موارد این عارضه بدون نشانه بوده و اختلالی در عملکرد نرمال پا ایجاد نمی کند. قوس های طولی-داخلی و قوس قدامی-عرضی متاتارسال ممکن است بخوابد و باعث درد و عدم راحتی فرد شود. این عارضه ممکن است حاد، تحت حاد و مزمن باشد. بیماران می توانند از مداخلات درمانی ارتزی استفاده کنند.(شکل 1)

شکل 1.

دفورمیتی Cavusپا :

این عارضه با بلندی غیرطبیعی ارتفاع قوس طولی-داخلی یا تقعر زیاد کف پا مشخص می شود. این عارضه باعث اعمال فشار بیش از حد به پاشنه (کالکانئوس) و سر متاتارسالها (بخش جلویی پا) می شود. ارتزها اغلب به توزیع مجدد فشار در کف پا کمک کرده و مانع شکست پوستی و Abrasionsمی شوند.(شکل 2)

شکل 2.

 

متاتارسالژیا:

وضعیتی است که با دردی که از سر متاتارسها شروع شده، مشخص می شود و با تحمل وزن و فشار افزایش می یابد. از آنجایی که پوشیدن کفش های پاشنه بلند باعث اعمال بخش اعظمی از وزن به قسمت جلویی پا و متاتارسها می­شود، اغلب باعث بدتر شدن این وضعیت می شوند.(شکل 3)

شکل 3.

 

ابداکشن / ادداکشن قسمت جلویی پا :

    متاتارسوس ادداکتوس :

وضعیتی است که در آن متاتارسها به سمت داخل جابجا شده اند و بنابراین قسمت جلویی پا در محل مفصل متاتارسال به ادداکشن رفته است.(شکل 4)

    کلاب فوت (تالیپس اکوواینوواروس) :

این واژه از کلمه ی لاتین Talipesبه معنی استخوان مچ پا، Pesبه معنی پا و equineبه معنی اسب گرفته شده است. واژه کلاب فوت به پایی گفته می شود که به پایین اشاره دارد. انگشتان به سمت داخل چرخیده اند و ته پا به سمت داخل نگاه می کند. اگر این عارضه زمانی که نوزاد به دنیا می آید دیده شود به آن کلاب فوت مادرزادی می گویند. در صورتی که درمان نشود بدتر شده و باعث می شود که بیمار روی سطح پشتی پایش راه برود. معمولا قالب گیری مکرر (سریالی)، روش های اصلاح با جراحی و استفاده از ارتزها جهت درمان این عارضه بکار می روند.(شکل 5)

        شکل 4.                      شکل 5.   

بونیون:

ضخیم شدن اولین مفصل متاتارسال انگشت بزرگ پا را بونیون می گویند. معمولا با بزرگ شدن و جابجایی انگشت به سمت خارج همراه است. این عارضه می­تواند ارثی باشد یا در اثر تخریب استخوان و یا بیماری های مفصلی مثل آرتریت ها ایجاد شود. کفش های پاشنه بلند انگشتان را به هم فشار داده و وزن را به بخش جلویی پا جابجا می کنند.

شکل 6.

 

هالوکس واروس/ والگوس :

جابجایی انگشت بزرگ به سمت سایر انگشتان یا دور از آنها می باشد.

 

انگشت چکشی:

نوعی بدشکلی پا است که با افزایش بیش از حد ارتفاع قوس طولی- داخلی که معمولا همراه با کانتراکچر دورسال انگشتان است مشخص می شوند.

پلانتار فاشیتیس:

التهاب فاشیای پلانتار (بافت ارتباط دهنده فیبروزی که در طول کف پا امتداد داشته و از پاشنه تا ناحیه متاتارسها کشیده شده است) می باشد. معمولا در ورزشکاران دیده می شود و با استرین یا استرچ بیش از حد فاشیا ایجاد می شود. باعث درد، التهاب و در اغلب موارد خارپاشنه در ناحیه اتصال آن به کالکانئوس (استخوان پاشنه) می شود.(شکل 7)

شکل 7.

آشیل تندینیتیس :

باعث التهاب و تخریب تاندون آشیل می شود.

 

بی ثباتی مفصل مچ پا :

بی ثباتی های لیگامانی مچ پا اغلب بعلت شلی لیگامانی، آسیب های حاد یا مزمن مفصل مچ پا ازجمله اسپرین ها یا استرین ها می باشد.

 

شارکو ماری توث :

بیماری شارکو ماری توث(CMT)  اختلال هدایت عصبی است که باعث ضعف و از دست دادن خفیف حس در اندامها می شود. این بیماران اغلب با دفورمیتی های ریجید کیووس پا مراجعه می کنند. (شکل 8 و 9)

 

 

شکل 9                         و                              شکل 8

 

سکته(CVA)  :

سکته زمانی اتفاق می افتد که تامین خون بخشی از مغز ناگهان قطع می شود (ایسکمیک) یا مویرگهای خونی مغز پاره شده و خون وارد فضای احاطه کننده سلولهای مغزی می شود(هموراژیک). سلولهای مغزی زمانی می­میرند که هیچ اکسیژن و مواد تغذیه ای را از خون دریافت نکنند یا زمانی که سلولهای مغزی با خونریزی ناگهانی داخل یا خارج مغزی آسیب می بینند. نشانه های سکته بسیار ساده  هستند. (شکل10)

شکل 10.