درمان آسیب های زانو

 

• درمان آسیب های حاد زانو

در اثر  آسیب مثل پیچ خوردن مچ پا یا آسیب زانو التهاب بوجود می آید. التهاب منجر به درد و ورم زانو می شود. جریان خون به محل زیاد می شود نهایتا التهاب در صورت عدم کنترل مناسب باعث آسیب سلولی می شود. ورم در صورت باقی ماندن باعث رسوب پروتئین شده که درمان ورم را سخت تر می کند بنابر این باید  التهاب را کنترل کنیم.

در طب فیزیکی اقداماتی که برای درمان آسیب زانو انجام می دهیم شامل موارد زیر است.

بی حرکتی:

عضو مبتلا را در دوره التهاب حاد بی حرکت می  کنیم. باید این زمان حداقل زمان مورد نیاز باشد. و هرچه زودتر وقتی التهاب کاهش یافت حرکت را شروع کنیم.

استراحت :

استراحت سبب کاهش التهاب، تورم و درد می شود. عضو مبتلا استراحت می دهیم اما سعی می کنیم بقیه بدن حرکت داشه باشد زیرا خود بی حرکتی باعث ایجاد عوارض می شود

یخ درمانی :

سبب کاهش تورم می گردد و در آسیب حاد کاربرد دارد اما  بعد از 48-72 ساعت که از مرحله حاد التهاب گذشت از گرما استفاده می کنیم یخ را خورد کرده درون کیسه می ریزیم کیسه حاوی یخ را در حوله قرار دهید و حوله را روی محل می گزاریم.یخ درمانی  ۲۰ دقیقه وچندبار در روز صورت گیرد.یخ نباید روی عصب قرار گیرد و در صورت افزایش درد یا ایجاد بی حسی و گزگز بلافاصله آنرا قطع کرد. می توان از ماساژ یخ به مدت 5 دقیقه استفاده کرد

فشار موضعی به زانو توسط بانداژ محل :

بانداژ سبب کاهش تورم و تسریع بهبودی می شود. در حالت حاد باند کشی باید هر دو ساعت باز شده و با دو سوم تا سه چهارم کشش باند مجددا بسته شود. در صورت ایجاد درد، بدتر شدن درد یا گزگز باید باز شده و شل تر بسته شود.

بالا نگه داشتن عضو :

با کاهش جریان خوم و افزایش خروج مواد التهابی و مایع  سبب کاهش تورم و التهاب می گردد.

استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل بروفن(ادویل،ژلوفن)، ناپروکسن، ملوکسیکام(موبیک)، ایندومتاسین:

این داروها در مقادیر کمتر سبب کاهش درد می شوند.  در مقادیر بالاتر سبب کاهش التهاب هم می شوند.  این داروها نباید در صورت وجود سابقه خونریزی معده استفاده شوند. این داروها در صورت وجود مشکل گوارشی قلبی، بیماریهای خونریزی دهنده و کاهش پلاکت نیز باید با نظر پزشک مصرف شوند.

مطالب مرتبط:ورزش بهترین درمان زانو درد،علل و درمان زانو درد هنگام شب،سندرم سینوس تارس از علل درد مچ پا است ،درمان زانودرد،شش ورزش ضد آرتروز

منبع:رئیسی

درد های زانو و نحوه تشخیص آن

 

فیزیو تراپی آرمان با بهره گبری از

-           تخصص ودانش روز فیزیوتراپی در دنیا

-          تعهد و تلاش وافر

-          مهارت و توانمندی

-          وتجهیزات پیشرفته

 

سابقه درخشانی در بهبود درد های زانو  دارد.

مشورت با تراپیست های مرکز همه روزه از 8 صبح تا 8 شب ، رایگان می باشد

*شکایات شایع بیماران زانو و تشخیصهای احتمالی آن

درد : شایعترین علت مراجعه بیمار می باشد . درد ممکن است در جلو ، عقب ، داخل و یا خارج زانو باشد .گاه محل آن مشخص نیست و به طور پراکنده در همه قسمتهای زانو وجود دارد . درد ممکن است دایمی بوده و یا فقط در موقع خم و راست کردن زانو وجود داشته باشد . در بعضی از بیماران در موقع بالا و پایین رفتن از پله شدت می یابد که عمدتاً مربوط به مشکلات مفصل بین کشکک و استخوان ران می باشد . دردزانو که توأم با بیماریهای التهابی یا تخریبی مفصلی باشد اغلب منتشر می باشد در حالی که گرفتاری های مکانیکال بخصوص بعد از ضربه باشد ممکن است موضعی بوده و بیمار اغلب نقطه دردناک را نشان می دهد. درد اغلب همراه با خشکی زانو بوده و ممکن است سبب لنگش بیمار گردد.

 

تورم : ممکن است موضعی یا منتشر بوده و در اثر تجمع مایع یا خون در مفصل ایجاد شود . وجود مایع در مفصل اغلب در اثر تحریک پرده سینوریال به علت ضربه و یا بیماریهای التهابی می باشد . وجود خون در مفصل یا در اثر ضربه زانو ایجاد می شود. وجود خون در زانو می تواند باعث تحریک پرده سینوویال و ترشح زیادی مایع سینوویال و تشدید تورم زانو گردد. در بیماریهای التهابی مزمن مثل آرتریت روماتوئید تحریک مداوم پرده سینوویال سبب ضخیم شدن آن می شود که در معاینه بخوبی لمس می شود .

محدودیت حرکات مفصلی : ممکن است به علت درد ، افزایش مایع درون مفصل و یا وجود مانعی در درون مفصل (مثل چسبندگی ها) باشد . ضربه به زانو باعث انقباض عضلات خم کننده زانو و کاهش دامنه حرکات آن می شود .

قفل شدن زانو : گاه بیمار از محدود شدن ناگهانی حرکات زانو شکایت دارد و اظهار می دارد که زانویش قفل می شود .
این حالت در پارگی منیسک  ، و وجود قطعات آزاد  Loose body دیده می شود .

-ناپایداری (Instability)  : ناپایداری از علایم برجسته بیماریهای زانوست و علل مختلفی دارد که باید مورد بررسی قرار گیرد . بیمار مبتلا به ناپایداری زانو اغلب از خالی کردن زانو شکایت دارد . اغلب شکایت از عدم پایداری زانو هنگام تحمل وزن بدن دارند که به اصطلاح خالی کردن زانو (Giving Way) نامیده می شود . این حالت  بیشتر در پارگی رباطهای زانو ، پارگی منیسکها و ضعف عضله چهار سر ران در اثر بیماریهای طولانی زانو و نیز در موارد وجود Loose Body  در مفصل دیده می شود .

-تغییر شکل : که ممکن است به صورت واروس ، والگوس ، رکورواتوم یا زانوی خم شده باشد .

معاینه فیزیکی

در معاینه زانو نخست باید وضعیت راه رفتن و ایستادن بیمار بررسی شده و سپس زانوی بیمار را به ترتیب معاینه می کنیم :

-در مشاهده : وضع ظاهری زانوی بیمار باید همیشه با طرف سالم مقایسه گردد . تغییر شکل مفصل در حالت خوابیده و ایستاده باید مورد بررسی قرار گیرد . گاه در اثر آسیب رباطها ، زانو در حالت خوابیده طبیعی است و تغییر شکل آن در موقع ایستادن آشکار می گردد . کیست سینوویال پشت زانو ممکن است در حالت خوابیده آشکار نباشد و پس از ایستادن نمایان شود. لاغری عضلانی غالباً بخوبی آشکار است  که باید اندازه گیری و یادداشت شود .

در لمس : گرمی پوست را با طرف مقابل مقایسه می کنیم . وجود مایع در مفصل ، ضخیم شدن پرده سینوویال همچنین نقاط حساس دردناک زانو باید مشخص و یادداشت شوند . نسج نرم اطراف زانو و حدود استخوانها را جهت ضخیم شدن نسج نرم و حساسیت موضعی به طور سیستماتیک معاینه می کنیم . این کار را ابتدا در اکستانسیون( باز شدن) کامل و سپس در ۹۰ درجه فلکسیون( خم شدن) انجام می دهیم . سطح خلفی کشگک با حرکت آن به طرفین قابل لمس است . ضخیم شدن پرده سینوویال را در حالت اکستانسیون زانو امتحان می کنیم .

-دامنه حرکات : دامنه حرکات زانو در شخص  سالم از صفر تا ۱۳۵ درجه است و زانو به عقب خم نمی شود . (زاویه زانو در اکستانسیون کامل صفر درجه است). در صورت وجود محدودیت باید مقدار آن با زاویه اندازه گیری و یادداشت شود .

خم شدن زانو به عقب غیر طبیعی است و Genu Recurvatum نامیده می شود . احساس خرط و خرط (Crepitation) بیانگر گرفتاری مفصل پاتلوفمورال است .

-معاینه رباطهای جانبی داخلی و خارجی زانو : برای معاینه رباطهای جانبی ، باید زانو را ۳۰ درجه خم کرد  زیرا در وضعیت اکستانسیون کامل کپسول خلفی زانو باعث ثبات زانو می شود و ضایعه رباطهای جانبی آشکار نمی شود . لازم است همیشه با زانوی طرف سالم مقایسه گردد . به وجود آمدن فرو رفتگی در سطح داخلی زانو موقعی که رباط جانبی – داخلی تحت کشش قرار داده شود دلیل بر پارگی این رباط است و پیدایش فرورفتگی در سطح بیرونی زانو پس از تحت کشش قرار دادن رباط جانبی خارج دلیل پارگی آن خواهد بود.

-معاینه رباطهای متقاطع زانو : برای معاینه رباطهای متقاطع زانو بیمار به پشت می خوابد و زانو را خم می کند سپس
قسمت بالای ساق پای او را با هر دو دست محکم میگیریم و به جلو می کشیم و به عقب فشار می دهیم .

حرکت غیر معمول درشت نی به جلو علامت کشویی (Anterior Drawer Sign , ADS)  نامیده می شود که دلیل پارگی رباط متقاطع قدامی و حرکت غیر معمول آن به عقب (Posterior Drawer Sign , PDS) دلیل بر پارگی رباط خلفی است. تستهای Lachman و Pivot – Shift برای بررسی پارگی لیگامان متقاطع قدامی اختصاصی و از ارزش بیشتری برخوردارند .

معاینه رباط متقاطع باید با طرف سالم لیگامانها مقایسه شود زیرا خاصیت ارتجاعی بیش از حد رباطها که در بیماران مبتلا به Gneeral Joint Laxity دیده می شود ممکن است پزشک را در تشخیص گمراه کند .

-معاینه منیسکهای زانو : در ضایعات منیسکها حساسیت در خط مفصلی در طرف داخل و یا خارج زانو بر اساس اینکه منیسک داخلی یا خارجی صدمه دیده باشد وجود دارد ، همچنین آتروفی عضلانی ، محدودیت حرکتی و تست ماک موری (MacMurray ‘s Test) به تشخیص کمک می کند :

برای انجام تست ماک موری در حالی که بیمار به پشت خوابیده است زانو را کاملاً خم کرده و پا را تا حد امکان به بیرون می چرخانیم و به تدریج زانو را باز می کنیم. شنیدن صدای غیر عادی در زانو که گاه با دست حس می شود و غالبا ً با درد توأم است دلیل بر پارگی منیسک داخلی است . برای منیسک خارجی پس از خم کردن زانو ، پا را به داخل می چرخانیم و زانو را به تدریج باز می کنیم ، شنیدن صدای غیر عادی و دردناک دلیل بر پارگی منیسک خارجی است.

نشانه های رادیولوژیک

رادیوگرافی باید از روبرو ، نیمرخ و در صورت لزوم مایل و مماس به کشگک (Tangential View) انجام گیرد. در مواردی که ناپایداری زانو وجود دارد علاوه بر انواع یادشده باید رادیوگرافی از روبرو در حالی که بیمار ایستاده است نیز انجام شود .

در پارگی رباطهای جانبی زانو باید رادیوگرافی در حالی که رباطها تحت کشش قرار گرفته اند نیز انجام شود . در بعضی موارد علاوه بر رادیوگرافی ساده می توان از آرتروگرافی کمک گرفتت که پس از تزریق مخلوطی از هوا و ماده حاجب در زانو انجام می گیرد و ممکن است در تشخیص کیستهای سینوویال ، پارگی رباطهای زانو و منیسکها مارا راهنمایی کند .

امروزه بهترین وسیله تشخیص جهت بررسی ضایعات زانو استفاده از MRI می باشد که وسیله ای غیر تهاجمی است و اطلاعات زیادی در مورد ضایعات منیسکها ، رباطها ، غضروف مفصلی و سایر ضایعات نسوج نرم در اختیار ما می گذارد .

استفاده از آرتروسکوپ جهت دیدن داخل زانو این مزیت را دارد که نه تنها تمام عناصر داخل زانو بخوبی مشاهده می شود بلکه در صورت وجود هر نوع ضایعه آن را می توان ترمیم و در صورت لزوم نمونه برداری کرد.

نشانه های آزمایشگاهی

انجام آزمایشهایی مانند فرمول شمارش خون (CBC) سرعت رسوب گلبولهای قرمز (ESR) ، میزان اسید اوریک خون و آزمایش لاتکس (فاکتور RF) در تشخیص بیماری کمک شایانی به پزشک می کند.در صورت تجمع مایع در مفصل آزمایش مایع مفصلی برای تشخیص بیماری کمک قابل ملاحظه ای می کند .

اولویتهای تشخیص بیماریهای زانو بر اساس سن بیماران (The Diagnostic Calender) : بر اساس سن بیمار تشخیصهای مختلف مورد نظر است و در این مورد لازم است تأکید بیشتری روی بعضی از علایم و نشانه ها داشته باشیم :

-درکودکان بیشتر منیسک دیسکی شکل مطرح است (Discoid Meniscus)

-در نوجوانان (Adolescent)  با درد جلوی زانو اغلب کندرومالاسی کشگک ، ناپایداری کشگک ، استدوکندریت دیسکانت و سندرم پلیکا مطرح است .

-فراموش نکنیم که درد زانو ممکن است به علت انتشار درد ناشی از گرفتاری مفصل هیپ باشد .

-بیماری از گود اشلاتر (Osgood schlatter) نیز در این سنین دیده می شود و در آن بیمار به علت درد و تورم در محل توبرکول تیبیا مراجعه می کند .

در بالغین اغلب ضایعات ورزشی مثل پارگی منیسک ، پارگی لیگامانهاوجود دارد که تستهای مربوط به این ضایعات از اهمیت خاصی برخوردار است .

در افراد مسن با درد مزمن و خشکی زانو اغلب استئوآرتریت دارند و توأم با گرفتاری سایر مفاصل هستند . گرفتاری متعدد مفصل الزاماً آرتریت روماتوئید نیست . بیماریهایی مانند سل ، آرتریت روماتوئید ، عفونتهای حاد و مزمن و تومورها در سنین مختلف دیده می شود .